Paul de Leeuw

Uit B&G Wiki
Paul de Leeuw

Paul de Leeuw is een veelzijdig entertainer die vanaf de jaren 90 op televisie, in het theater en in de muziekwereld een uiterst succesvolle carrière weet op te bouwen.

De beginjaren

Paul Henri de Leeuw wordt op 26 maart 1962 geboren in IJsselmonde, onder de rook van Rotterdam. Hij heeft een vier jaar oudere broer, Robert en een twee jaar jongere zus Grieteke. Vader De Leeuw is streng in zijn opvoeding. Hij importeert zeer succesvol fruit-in-blik uit Oostbloklanden. Na de lagere school gaat De Leeuw naar de Rehoboth Mavo in Lekkerkerk. Hij haalt uiteindelijk zijn havo-diploma en schrijft zich in voor de lerarenopleiding in Delft om er Nederlands en Maatschappijleer te studeren. In 1983 gaat hij op kamers wonen in Rotterdam en doet hij auditie op de toneelschool in Maastricht. Hij wordt er afgewezen, maar wint dat jaar wel de persoonlijkheidsprijs op het cabaretfestival Camaretten. In 1985 staat hij met zijn eerste programma Stel moeder niet teleur in de Nederlandse theaters.

Doorbraak op televisie en radio

Zijn televisiedebuut maakt hij op 12 februari 1986 in het programma Sonja op woensdag. Hij zingt het lied 'Vlieg met me mee naar de regenboog' dat afkomstig is uit zijn theaterprogramma. Het lied dat alle clichés van songfestivalnummers aan elkaar rijgt, wordt pas in 1992 een grote hit en keert regelmatig terug in latere shows. Datzelfde jaar maakt hij zijn debuut als presentator in Snelbinder, een jeugdprogramma van de NCRV. De populariteit van De Leeuw zorgt ervoor dat het programma een jaar later de naam verandert in De 10 over half 5 Paul de Leeuw Show. Van 1986 tot 1987 presenteert hij op Hilversum 3 het radioprogramma Lieve Paul. Landelijke bekendheid krijgt hij in 1987 met Sterrenslag (AVRO) waarin drie ploegen met bekende mensen in sport en spel tegen elkaar uitkomen. Legendarisch wordt zijn uitroep vlak voor de start: "Mijnheer van Heumen, we zijn er klaar voor!". Samen met Sandra Reemer maakt De Leeuw zeven uitzendingen van Sterrenslag. In zijn eerste televisieoptredens weet De Leeuw voor een hoop hilariteit te zorgen. Hij valt met name op doordat hij de boel stelselmatig weet te ontregelen. Zo moet gastheer Frank Kramer in het spelprogramma Hints alle zeilen bijzetten om de fanatieke De Leeuw in toom te houden. Met zijn team wint Paul de Leeuw uiteindelijk de finale van het programma.

De Schreeuw van De Leeuw

In maart 1990 start hij bij de VARA met het programma De Schreeuw van de Leeuw. Het is een zeer persoonlijk programma waarin hij thema’s uit zijn eigen leven veelvuldig onder de loep neemt. Onderwerpen als homoseksualiteit en overgewicht komen regelmatig aan bod. Ook kruipt hij in de huid van de personages Bob en Annie de Rooy, die hij in het theater heeft ontwikkeld. Pianist Cor Bakker wordt zijn vaste begeleider. Geregeld is het programma het gesprek van de dag. Zo klinkt er verontwaardiging na de uitzending waarin De Leeuw het jongetje Kees (die een lied van Gordon zingt) genadeloos afkraakt en in de hoek zet. Later blijkt alles in scène te zijn gezet. Kees is een neefje van redactielid Hanneke Groenteman.

Hoogtepunten zijn de afleveringen met zijn verstandelijk gehandicapte nichtje Margrietje en met zanger René Klijn. Voor de eerstgenoemde krijgt De Leeuw de J.B. Broekzprijs. De uitzending met Klijn veroorzaakt een schokgolf door Nederland. De Leeuw toont eerst beelden van de knappe zanger (op wie hij -zo bekent hij- een oogje had), waarna hij zwaar vermagerd in een rolstoel komt oprijden. Klijn lijdt aan de ziekte AIDS en heeft niet lang meer te leven. Samen met De Leeuw en saxofonist Candy Dulfer brengt Klijn het nummer 'Mr. Blue' ten gehore. Het levert de zanger zijn gedroomde nummer 1-hit op én 200.000 gulden voor het AIDS-fonds. Voor deze uitzending krijgt De Leeuw de Bronzen Roos op het televisiefestival van Montreux en een Emmy-nominatie.

In juni 1993 wint hij de Zilveren Nipkowschijf voor De Schreeuw van de Leeuw.

Muziek, film en theater

De Leeuw is op vele terreinen actief én succesvol. De liedjes die hij zingt in De Schreeuw van De Leeuw worden uitgebracht op cd en blijken grote verkoopsuccessen. Meer over zijn muzikale carrière is te lezen in de Muziekencyclopedie. In 1989 maakt hij zijn filmdebuut in Jan Rap en z’n maat. In Filmpje! uit 1995 worden de huwelijksperikelen van Bob en Annie de Rooy breed uitgemeten. Ook is hij te zien in de publiekssuccessen Ja zuster, nee zuster (film), Spion van Oranje, Alles is liefde en Alle tijd. Behalve zijn eigen cabaretprogramma’s is De Leeuw ook in serieuze rollen op de planken te zien. Hij speelt naast Antonie Kamerling in het toneelstuk Torch Song Trilogy en is met Hans Kesting en Edwin de Vries te zien in de voorstelling Art. Zijn grote bekendheid zit hem daarbij soms in de weg. Zo zijn niet alle recensenten even enthousiast over zijn rol in Driekoningenavond van Shakespeare bij het gesubsidieerde theatergezelschap van regisseur Theu Boermans.

Songfestival

De Leeuw maakt geen geheim van zijn grote liefde voor het Eurovisie Songfestival. Hij zingt regelmatig songfestivalliedjes in zijn programma’s en presenteert meerdere keren het Nationaal Songfestival. Hij haalt zangeres Willeke Alberti over om in 1994 voor Nederland uit te komen. In 1995 levert hij commentaar bij het Eurovisie Songfestival. Bij het optreden van Israël laat De Leeuw duidelijk zijn afkeer van het nummer horen en verlaat hij boos het commentaarhok. Een paar minuten lang vernemen de kijkers niets van De Leeuw. Het voorval leidt tot talloze klachten van boze kijkers. Wanneer hij in 2006 de punten namens Nederland mag geven, flirt De Leeuw openlijk met de aantrekkelijke Griekse presentator Sakis Rouvas en geeft hem zijn telefoonnummer. BBC-commentator Terry Wogan noemt De Leeuw een “idioot”.

Laat de Leeuw

Na De Schreeuw van de Leeuw maakt De Leeuw voor de VARA Muilen dicht. In deze wekelijkse show worden onderwerpen behandeld die met ouders en kinderen te maken hebben, zoals roken, dik-zijn, haardracht en seks. In april 1994 begint de elfdelige komedieserie Seth en Fiona die hij zelf schrijft en waarin hij samen met actrice Olga Zuiderhoek speelt. Na een periode van stilte keert De Leeuw in 1997 terug met het late-night programma Laat de Leeuw. Hij krijgt er in 1998 een Nederlandse Academy Award in de categorie Amusement voor. Het programma is populair en is tot 1999 bij de VARA te zien. Na afloop van een hilarische uitzending met Hans Kesting als gastpresentator ontstaat het idee voor het programma Ouwe Jongens. De duo-presentatie pakt minder goed uit dan gehoopt en het programma is geen lang leven beschoren. Wel succesvol is de samenwerking met Kesting in het jaarlijkse programma Sint en De Leeuw.

Overstap naar de NCRV

In de lente van 2001 maakt De Leeuw een verrassende overstap van de VARA naar de NCRV. Hij maakt negen afleveringen van Herberg de Leeuw, een wekelijks amusementsprogramma waarin hij diverse gasten ontvangt. Een jaar later gaat een wens in vervulling: de presentatie van het beroemde spelletjesprogramma: Zo vader, zo zoon. In april 2002 begint een nieuwe serie afleveringen van Herberg de Leeuw. Er ontstaat regelmatig tumult rond de uitzendingen. Zo imiteert De Leeuw wekelijks zangeres Anneke Grönloh, sprekend met dubbele tong en een glas rode wijn in de hand. Grönloh is er niet blij mee en dreigt met een kort geding. Ook is er ophef over een fotospelletje waarin professor Bob Smalhout geleidelijk in Adolf Hitler verandert. In het najaar komt het tot een definitieve breuk tussen de omroep en De Leeuw wanneer hij volgens de NCRV een aantal ongepaste fragmenten over de net overleden prins Claus in Herberg de Leeuw wil laten zien.

PaPaul

Als parodie op de programma’s waarin het dagelijks leven van een artiest is te zien, brengt De Leeuw vanaf oktober 2003 zijn eigen reallife-soap. Vanuit een in de studio nagebouwde woning is hij elke werkdag het middelpunt van PaPaul, zijn nieuwe programma bij de VARA. Opnieuw vormt zijn persoonlijke leven het uitgangspunt van de uitzendingen. De Leeuw is inmiddels getrouwd met een man en heeft twee zoontjes geadopteerd. Aan het eind van iedere uitzending is in een hilarische sketch te zien hoe hij zijn kinderen zogenaamd naar bed brengt. Hoewel PaPaul geen grote kijkcijferhit is, zijn de critici enthousiast. Met het programma wint De Leeuw in 2004 voor de tweede keer de Zilveren Nipkowschijf.

In PaPaul introduceert hij SMSmee, een typetje waarmee hij de dagelijkse telefoonspelletjes van de commerciële zenders op de hak neemt. SMSmee staat centraal in SMSmee’s Poessie, een parodie op de reallife-soap Patty’s posse van Patty Brard. Na de eerste aflevering komen de VARA en De Leeuw tot de conclusie dat ”door de korte voorbereiding en de hoge productiedruk het programma niet goed uit de verf komt”. Het programma stopt.

Mooi! Weer de Leeuw

In 2005 start het succesvolle programma Mooi! Weer de Leeuw waarvan eind 2008 een marathonuitzending wordt gehouden ter ere van De Leeuws 25-jarig jubileum. Datzelfde jaar wint hij voor dit programma de Gouden Televizier-Ring. In het programma waarin wensen van kijkers op groteske wijze in vervulling gaan is De Leeuw in topvorm. Het programma groeit uit tot dé kijkcijferhit van de zaterdagavond. In 2009 stopt hij met Mooi! Weer de Leeuw. Hoewel de formule van het programma nog jaren mee kan, geeft De Leeuw aan niet de gemakkelijke weg te willen kiezen. Bovendien zegt hij zich te vervelen wanneer hij te lang hetzelfde doet.

De entertainer

De Leeuw blijft wel actief op de zaterdagavond. Hij krijgt steevast het belangrijkste tijdslot na het 20 uur journaal op Nederland 1. Toch scoren de programma’s Lieve Paul, X de Leeuw en PAU!L minder goed dan Mooi! Weer de Leeuw. De programma’s staan vaak recht tegenover Ik hou van Holland van Linda de Mol. Ook met het dagelijkse late-night programma de MaDiWoDoVrijdagshow op Nederland 3 vindt hij niet de weg terug naar boven. Hij komt regelmatig onder vuur te liggen vanwege het hoge salaris dat hij bij de VARA verdient en critici verwijten hem in herhaling te vallen. In een uitzending van De wereld draait door adviseert Sonja Barend hem een jaar te stoppen. Dit valt verkeerd bij De Leeuw. In het programma van Edwin Evers op Radio 538 zegt hij: “ik ben afgeschoten in mijn eigen clubhuis”. Op dat moment wordt De Leeuw ook gevolgd door de camera’s van documentairemaker Cees Overgaauw. In de documentaire De Entertainer uit 2012 ziet de kijker een gedreven en perfectionistische De Leeuw achter de schermen aan het werk aan zijn tv-programma. Ook wordt hij gevolgd tijdens zijn terugkeer naar het theater. Voor het eerst sinds jaren staat hij weer met een soloprogramma (Poephoofd) op de planken.

Uitstapjes en terugkeer bij de VARA

In 2013 besluit De Leeuw zijn contract bij de VARA niet te verlengen. Hij maakt uitstapjes naar de BNN (waar hij al sinds 2007 Ranking the stars presenteert) en de Vlaamse commerciële zender VTM. Vanaf 2013 is hij te zien bij RTL in een vernieuwde versie van het spelprogramma Wie ben ik?. In 2014 krijgt De Leeuw twee eigen programma’s bij RTL: Het zijn net mensen en het zelf bedachte spelprogramma Roodkapje. Het commerciële avontuur is van korte duur. In 2015 tekent De Leeuw een tweejarig contract bij de fusieomroep BNN-VARA. Hij blijft de programma’s De Kwis en Ranking the stars presenteren en maakt de nieuwe programma’s Kun je het al zien? en Pauls Puber Kookshow. Laatstgenoemde programma bedenkt hij aan de keukentafel met zijn twee puberzonen. In het programma lijkt hij zijn oude vorm te hebben hervonden. Hij bespreekt met pubers lastige en vaak gevoelige onderwerpen.

In maart 2016 ontvangt De Leeuw de Beeld en Geluid Oeuvre Award. Die komt volgens de presentator aan de vroege kant. Hij geeft aan nog lang niet te willen stoppen. Uit het juryrapport: "Paul de Leeuw is al decennialang beeldbepalend. Zijn oeuvre is groot en buitengewoon rijk geschakeerd. Zijn talent voert hem langs cabaret, zang, toneel, radio, film en televisie. In al die disciplines is hij niet alleen de wervelende persoonlijkheid voor de schermen, maar ook een grote bron van creativiteit achter de schermen bij het bedenken en produceren van programma's."

In de zomer van 2017 krijgt hij de gelegenheid een latenightshow te maken, Lekker laat. Het is klein en intiem en De Leeuw is in zijn element. Hij zoekt de randen op, reden waarom de Kijkwijzer het programma classificeert als 16+.

Prijzen en onderscheidingen voor televisie en radio

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Paul_de_Leeuw&oldid=176150"