Diane van Hulst
| Naam | Diane Anna van Hulst |
| Geboren | Amsterdam, 19 september 1939 |
| Functies | Omroeper |
| Bekend van | NCRV, NOT |
| Periode actief | 1967-1984, 2010-heden |
| Gallery | Gallery |
Diane van Hulst in de media Oeuvre Diane van Hulst | |
Met haar christelijke achtergrond is het geen wonder dat Diane van Hulst bekend is geworden als omroepster voor de NCRV. Haar vader is directeur van de Hervormde Kweekschool in Amsterdam en voorzitter van de CHU (de voorloper van het CDA), thuis hebben ze de NCRV-gids en Van Hulst gaat naar een christelijke lagere school en zondagschool. Na de lagere school gaat ze naar de OCMA (Opleiding Christelijk Maatschappelijke Arbeid). Ze wil heel graag trouwen, maar haar vader staat dat pas toe als ze een opleiding heeft gevolgd. Ze doet een jaar Schoevers, de secretaresseopleiding, en trouwt direct na het behalen van haar diploma, op 18-jarige leeftijd. Op haar 19e wordt ze moeder. Vanuit haar passie voor literatuur en toneel doet ze aan amateurtoneel maar vindt het lastig te combineren met het moederschap. Daarom besluit ze voordrachtslessen te volgen zodat ze solo-optredens kan gaan doen. Hele boeken heeft ze uit haar hoofd geleerd.
Ze wordt gevraagd voor een reclamespot en ontmoet tijdens de opnames Hans van Willigenburg. Hij vertelt haar vol enthousiasme over zijn werk bij de RANO (radio ziekenomroep) in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam. Van Hulst besluit er een kijkje te gaan nemen en gaat er vervolgens ook werken. Eén keer per week maakt ze een radioprogramma. Met al deze bezigheden gaat veel van haar tijd in haar hobby’s zitten. Haar man stelt voor dat ze probeert om er geld mee te verdienen.
Omroepster
Ze schrijft in 1967 sollicitatiebrieven naar de NCRV en de NTS waarin ze aangeeft medewerkster aan een kinderprogramma of televisieomroepster te willen worden. Tot haar verbazing krijgt ze vrij snel reactie van de NCRV. Ze willen een foto van haar hebben en kort daarna wordt ze uitgenodigd voor een screentest bij David Koning, hoofd drama. Voor ze het weet is ze aangenomen en wordt ze door Tanja Koen rondgeleid in de studio. Het omroepen vindt Van Hulst leuk om te doen, maar niet zo bijzonder. Het glamouraspect en de adoratie van de kijkers zijn aan haar niet besteed. Ze gaat er ook niet vanuit dat de kijkers haar zullen herinneren. Het gaat toch om de programma’s die ze aankondigt. Haar omroepwerk beleeft ze als een avondje uit, een leuke afwisseling met haar overige hobby’s.
In 1968 loopt haar huwelijk op de klippen. Ze staat er opeens alleen voor, met kinderen van acht en zes jaar. Ze wil zelf financieel voor haar kinderen zorgen, maar dat betekent een enorme aanpassing in haar leven. Naast het omroepen gaat ze halve dagen werken bij de afdeling cardiologie in het VU ziekenhuis in Amsterdam. Het werk bij de omroep wordt uitgebreid met rollen in de kinderprogramma’s Kijkdoos (1974-1977) en Swiebertje. Na een tijd breekt de hoeveelheid werk haar op. Het werken bij de VU verruilt ze voor een administratieve baan op een middelbare school en weer later wordt ze begeleider bij internationale schakelklassen. Haar bijdragen aan kinderprogramma’s zet ze stil, maar ze blijft wel omroepen. Ze wil het liefst bij de RANO en de NCRV blijven tot haar kinderen zijn afgestudeerd. Na haar scheiding besluit ze haar meisjesnaam Van Hulst weer aan te nemen. Tot die tijd is ze als omroepster bekend als Diane Blom. Omdat de NCRV geen gescheiden omroepsters aanneemt is dit geen makkelijke beslissing geweest. Ze gaat te rade bij David Koning. Hij zegt met adjunct-directeur Peter Koen erover te zullen praten. Kort daarna laat David haar weten dat ze haar naam mag veranderen maar dat het vooral niet in de publiciteit moet komen. Jaren later als een vergelijkbare situatie ontstaat rondom omroepster Lisette Hordijk blijkt dat de adjunct/directeur niet op de hoogte is gebracht van Van Hulsts scheiding. Consequenties blijven uit.
Als omroepster van de NCRV wordt Van Hulst met het christelijke geloof vereenzelvigd. Zelf gaat ze echter niet meer zo vaak naar de kerk. Deze dualiteit vindt ze moeilijk, maar de NCRV heeft meer moeite met haar weinig pittige uitstraling en haar keurige, gereformeerde uitspraak. De omroep wil het omroepen wat vlotter hebben en besluit Van Hulst te ontslaan. Regisseur Jaap van der Hurk is hiervan op de hoogte en wil haar nog een kans geven om te bewijzen dat ze het anders kan doen. Hij zegt op een avond tegen haar: ‘Diane, doe het alsof je woedend bent’. Die avond spreekt ze haar tekst wat kattiger uit. Zelf vindt ze dat niet leuk, net zo min als het heimelijke besluit om haar te ontslaan. Ze overlegt met regisseur Cor van Leeuwen van de NOS. Destijds heeft hij te laat op haar sollicitatiebrief bij de NTS gereageerd, maar ze hebben wel contact gehouden. Hij raadt haar aan de NCRV te vragen wat er aan haar moet veranderen. Hij zal haar vervolgens helpen aan hun wensen tegemoet te komen. Gesterkt door zijn woorden houdt ze zich tijdens haar ‘ontslaggesprek’ staande. Er wordt afgesproken dat ze na haar volgende omroepbeurt zullen laten weten wat Van Hulst anders moet doen. Tussen de beurten door belt Cor van Leeuwen haar om haar te steunen. De opmerkingen blijven uit en de affaire bloedt dood. Van Hulst besluit wel een uiterlijke verandering door te voeren: ze neemt een zeer kort kapsel. Haar zachte manier van omroepen leert ze na een aantal jaren alsnog af wanneer zij met haar collega’s Leni Couvée en Lisette Hordijk een presentatiecursus volgen bij Jaap Brand op Santbergen. Brand adviseert haar minder de ‘mama vertelt sprookjes’-toon te bezigen. ‘Wees wat strenger voor je kinderen’, zegt hij bij afscheid tegen haar. Van Hulst kijkt met plezier terug op de twee dagen op Santbergen, waarvan ze veel heeft geleerd.
De wijze waarop de NCRV met haar omroepers omgaat blijft moeilijk voor Van Hulst. Zij is in het begin erbij gekomen zonder overleg met de zittende omroepsters Rieke van Epen en Els Nijssen. Later voegt de omroep Lisette Hromadka toe aan het rooster zonder dat Van Hulst en Leni Couvée ervan op de hoogte zijn. Aangezien de omroepsters per dienst worden betaald betekent de toevoeging van een nieuw gezicht minder inkomsten voor de collega’s. Voor de alleenstaande Van Hulst is dit extra lastig geweest. De vriendschap met de andere omroepsters heeft hier echter nooit onder geleden.
Leven na het omroepen
In 1984 komt er voor Diane van Hulst een eind aan het omroepen. De NCRV leiding vindt haar te oud geworden. Zelf vindt ze het na zeventien jaar ook welletjes. Als het omroepen eenmaal is afgelopen komt er een rust over haar en merkt ze pas onder hoeveel druk ze onbewust heeft gestaan. Al tijdens het omroepen ontdekt ze een soort ontspanningsmassage die een therapeutische werking heeft. Dit geeft haar een goed gevoel. Ze gaat opleidingen volgen in sport- en biodynamische massages, voetreflex therapie en shiatsu. Ze ontwikkelt een combinatie van deze technieken en gaat persoonlijke massagebehandelingen aanbieden. Dit werk doet ze ongeveer tien jaar lang en het geeft haar veel voldoening.
Door het omroepen wordt ze als ‘bekende vrouw’ in 1979 door Amnesty International gevraagd om mee te doen aan een stille ronde op de Dam ter ondersteuning van de Dwaze Moeders uit Argentinië. Van Hulst is politiek geïnteresseerd en heeft al eerder gedemonstreerd naar aanleiding van de moord op Salvador Allende. Hoewel ze zichzelf niet ziet als ‘bekende vrouw’ doet ze toch mee aan de stille ronde. Veertien dagen later wordt ze door politica en activiste Liesbeth den Uyl gevraagd om mee te doen aan een comité. Nadat ze zich heeft verdiept in de Argentijnse politiek wordt ze enthousiast lid van SAAM (stichting Steun aan Argentijnse Moeders). Ze heeft het jubileum van de Dwaze Moeders in Buenos Aires bezocht en is tot de laatste manifestatie in 2006 betrokken gebleven bij de stichting.
In 2010 keert Van Hulst terug bij de radio, ditmaal bij de Ziekenomroep in Amstelveen. Daar verzorgt ze radioprogramma’s samen met jonge amateurs. Vroegere collega’s komt ze nog meerdere malen per jaar tegen via de Gouden Meiden club. Ze vindt het leuk om samen met vrouwen die ook het omroepvak hebben ervaren leuke dingen te doen.
