Corinne Franke: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 17: Regel 17:
}}
}}


Corinne Franke, geboren in Amterdam, vanaf eind jaren zeventig tot begin jaren negentig professioneel werkzaam als voornamelijk decor- en af en toe kostuumontwerpster bij het [[NOB]].  
Corinne Franke, geboren in Amsterdam, is vanaf eind jaren zeventig tot begin jaren negentig professioneel werkzaam als voornamelijk decor- en af en toe kostuumontwerpster bij het [[NOB]].  


Het favoriete programma waar zij aan heeft meegewerkt is ''[[J J. de Bom voorheen de Kindervriend]]'' voor de [[VARA]], in samenwerking met [[Dorus van de Linden]]. Dit is het eerste televisie programma na een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie, en de gespecialiseerde studie scenografie aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten, Amsterdam.
Het favoriete programma waar zij aan heeft meegewerkt is ''[[J J. de Bom voorheen de Kindervriend]]'' voor de [[VARA]], in samenwerking met [[Dorus van der Linden]]. Dit is het eerste televisieprogramma na een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie, en de gespecialiseerde studie scenografie aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam.


Het basisdecor van ''J.J. de Bom'', de woon- en werkomgeving voor Titia Konijn, Jan de Bom en Hein Gatje bestaat al, maar per aflevering van het programma worden daar extra sets aan toegevoegd. Er worden vergaderingen belegd met het Schrijverscollectief, waar ook voorstellen met betrekking tot aparte decor items gehoor vinden, zoals de bakfiets waar [[Joost Prinsen]] op kookt en in slaapt. Voor Corinne Franke zijn deze overleg sessies met [[Willem Wilmink]], [[Karel Eykman]], [[Hans Dorrestijn]] en anderen een openbaring - in een genoegelijke sfeer mee kunnen denken in de totale programma-opzet.
Het basisdecor van ''J.J. de Bom'', de woon- en werkomgeving voor Titia Konijn, Jan de Bom en Hein Gatje bestaat al, maar per aflevering van het programma worden daar extra sets aan toegevoegd. Er worden vergaderingen belegd met het Schrijverscollectief, waar ook voorstellen met betrekking tot aparte decor items gehoor vinden, zoals de bakfiets waar [[Joost Prinsen]] op kookt en in slaapt. Voor Corinne Franke zijn deze overleg sessies met [[Willem Wilmink]], [[Karel Eykman]], [[Hans Dorrestijn]] en anderen een openbaring - in een genoegelijke sfeer mee kunnen denken in de totale programma-opzet.
Regel 25: Regel 25:
Begin jaren tachtig begint de samenwerking met [[VOO]] voor het wekelijkse muziekprogramma ''[[Countdown]]'', gepresenteerd door [[Adam Curry]]. Er komt een decor dat een kraakpand vol afgebladderde verf voorstelt. Het bestaat uit verschillende ruimten: een rommelig kamertje met leren fauteuils, overal kussens, groene planten en muziekinstrumenten, een schuin geplaatst blauw metalen kantoortje vol ordners, een soort schmink ruimte, en een lange betegelde gang vol fietsen. Later wordt daar als basisplek voor interviews onder andere een in sprankelend zwart/wit uitgevoerde pianobar, en een trendy beschilderde jukebox aan toegevoegd.
Begin jaren tachtig begint de samenwerking met [[VOO]] voor het wekelijkse muziekprogramma ''[[Countdown]]'', gepresenteerd door [[Adam Curry]]. Er komt een decor dat een kraakpand vol afgebladderde verf voorstelt. Het bestaat uit verschillende ruimten: een rommelig kamertje met leren fauteuils, overal kussens, groene planten en muziekinstrumenten, een schuin geplaatst blauw metalen kantoortje vol ordners, een soort schmink ruimte, en een lange betegelde gang vol fietsen. Later wordt daar als basisplek voor interviews onder andere een in sprankelend zwart/wit uitgevoerde pianobar, en een trendy beschilderde jukebox aan toegevoegd.


Halverwege de jaren tachtig volgen programma's voor de [[Schooltelevisie]], die vragen om een intensieve samenwerking met de maquette afdeling. Enkele voorbeelden daarvan: ''[[Ik kom je opeten]]'' met een dekor vol trucage: ruimteschepen in diverse afmetingen, beweegbare bananemannetjes (eigenlijk marionetten), en een heel groot monsterkostuum.  
Halverwege de jaren tachtig volgen programma's voor de [[Schooltelevisie]], die vragen om een intensieve samenwerking met de maquette afdeling. Enkele voorbeelden daarvan: ''[[Ik kom je opeten]]'' met een decor vol trucage: ruimteschepen in diverse afmetingen, beweegbare bananemannetjes (eigenlijk marionetten), en een heel groot monsterkostuum. En ''[[Brammert en Tissie zijn Kwekkie kwijt]]'', waarbij het prentenboek-dekor specifiek met een 'aquarel'-uitstraling is ontworpen, plus toepassing van [[chromakey]]. Acteurs in beren- en muizenpakken dolen daar vrolijk in rond. Beide programma's komen tot stand in samenwerking met [[Frank Alsema]] (regie), [[Arjen van der Grijn]] (grime) en [[Spitting Image]] (spectaculaire kostuums).
En ''[[Brammert en Tissie zijn Kwekkie kwijt]]'', waarbij het prentenboek-dekor specifiek met een 'aquarel'-uitstraling is ontworpen, plus toepassing van chromakey. Acteurs in beren- en muizenpakken dolen daar vrolijk in rond. Beide programma's komen tot stand in samenwerking met [[Frank Alsema]] (regie), [[Arjen van der Grijn]] (grime) en [[Spitting Image]] (spectaculaire kostuums).


Eind jaren tachtig begint het literaire spelprogramma ''[[Van de rug af gezien]]'', voorloper van ''[[De taalmeesters (AVRO)]]''. Vijf transparante panelen vol met schrijfletters krjigen daarin naderhand een nieuwe functie en een nieuwe basiskleur. Al in 1990 worden in ''De taalmeesters'' computers toegepast (4 stuks - Mac 512), zowel real-time in het taalspel als in het decorbeeld. Het programma wordt live opgenomen, met onder andere [[Marijke Höweler]], [[Tim Krabbé]] en [[Ivo de Wijs]].
Eind jaren tachtig begint het literaire spelprogramma ''[[Van de rug af gezien]]'', voorloper van ''[[De taalmeesters (AVRO)]]''. Vijf transparante panelen vol met schrijfletters krijgen daarin naderhand een nieuwe functie en een nieuwe basiskleur. Al in 1990 worden in ''De taalmeesters'' computers toegepast (4 stuks - Mac 512), zowel real-time in het taalspel als in het decorbeeld. Het programma wordt live opgenomen, met onder andere [[Marijke Höweler]], [[Tim Krabbé]] en [[Ivo de Wijs]].


Een voorkeur voor programma's waarbij het mogelijk is met bewegende decor-onderdelen te experimenteren blijft altijd aanwezig, soms met licht en spiegels, niet overdadig, maar alleen toegepast voor kleine grappige accentjes. Dat kan gelden voor een populair-wetenschappelijke serie als ''[[Zeker weten]]'' ([[KRO]]), opgenomen in de studio. Of op locatie, bijvoorbeeld het ''[[Koninginneconcert]]'' vanuit Paleis Noordeinde. Bij ''[[Tussen kunst & kitsch]]'', onder eindredactie van [[Marijke Rawie]], is het al direct vanaf de allereerste beginfase de gewoonte alle opnamen te maken vanuit telkens een ander museum in het land - dat betekent eerst op werkbezoek met onder andere [[Joop Stokkermans]] en [[Cees van Drongelen]], het museum in kaart brengen met betrekking tot geschikte plekken voor de experts en handige toegangsroutes  voor het kunstpubliek, alles op een werktekening duidelijk aangeven, en na nog een werkbezoek met onder andere licht en geluid, op de ochtend van de opname zelf alles gericht klaar zetten. [http://www.corintas.com/NL120-pag/NL123-Tim-1-1e-01.html Klik hier voor een aantal afbeeldingen van boven genoemde decors, destijds uitgebracht in een Portfolio in boekvorm].
Een voorkeur voor programma's waarbij het mogelijk is met bewegende decor-onderdelen te experimenteren blijft altijd aanwezig, soms met licht en spiegels, niet overdadig, maar alleen toegepast voor kleine grappige accentjes. Dat kan gelden voor een populair-wetenschappelijke serie als ''[[Zeker weten]]'' ([[KRO]]), opgenomen in de studio. Of op locatie, bijvoorbeeld het ''[[Koninginneconcert]]'' vanuit Paleis Noordeinde. Bij ''[[Tussen kunst & kitsch]]'', onder eindredactie van [[Marijke Rawie]], is het al direct vanaf de allereerste beginfase de gewoonte alle opnamen te maken vanuit telkens een ander museum in het land - dat betekent eerst op werkbezoek met onder andere [[Joop Stokkermans]] en [[Cees van Drongelen]], het museum in kaart brengen met betrekking tot geschikte plekken voor de experts en handige toegangsroutes  voor het kunstpubliek, alles op een werktekening duidelijk aangeven, en na nog een werkbezoek met onder andere licht en geluid, op de ochtend van de opname zelf alles gericht klaar zetten. [http://www.corintas.com/NL120-pag/NL123-Tim-1-1e-01.html Klik hier voor een aantal afbeeldingen van boven genoemde decors, destijds uitgebracht in een Portfolio in boekvorm].


Na een periode als ontwerpster en docente site-design komt het interesse gebied rond 2010 in een nieuw vaarwater: het ontwerpen en vervaardigen van tassen en objecten in leer, eventueel voorzien van de signatuur van de opdrachtgever, plus het inrichten van tentoonstellingen. Beide tegelijkertijd voortgekomen uit het succes waarmee in 2010 met ''Miss Kermit'' de Originaliteitsprijs voor ''Handmade Leather Bags'' wordt gewonnen, met exposities onder andere in het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam en het CODA Museum in Apeldoorn. Bij die laatst genoemde tentoonstelling kan Corinne Franke de inrichting daarvan in eigen hand houden.  
Na een periode als ontwerpster en docente site-design komt het interesse gebied rond 2010 in een nieuw vaarwater: het ontwerpen en vervaardigen van tassen en objecten in leer, eventueel voorzien van de signatuur van de opdrachtgever, plus het inrichten van tentoonstellingen. Beide tegelijkertijd voortgekomen uit het succes waarmee in 2010 met ''Miss Kermit'' de Originaliteitsprijs voor ''Handmade Leather Bags'' wordt gewonnen, met exposities onder andere in het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam en het CODA Museum in Apeldoorn. Bij die laatst genoemde tentoonstelling kan Corinne Franke de inrichting daarvan in eigen hand houden. Groot voordeel bij het ontwerpen van tassen is de mogelijkheid om een totaaldecor voor de dra(a)g(st)er(s) te creëren, met bijvoorbeeld ruimschoots aandacht voor chice leren fietstassen - 'Functioneel en Frivool'.
 
Groot voordeel bij het ontwerpen van tassen is de mogelijkheid om een totaaldecor voor de dra(a)g(st)er(s) te creëren, met bijvoorbeeld ruimschoots aandacht voor chice leren fietstassen - 'Functioneel en Frivool'.




[[Category:Personen|Franke, Corinne]] [[Category:Decorontwerper|Franke, Corinne]] [[Category:Kostuumontwerper|Franke, Corinne]]
[[Category:Personen|Franke, Corinne]] [[Category:Decorontwerper|Franke, Corinne]] [[Category:Kostuumontwerper|Franke, Corinne]]

Huidige versie van 23 mei 2014 om 13:17

Corinne Franke

Corinne Franke, geboren in Amsterdam, is vanaf eind jaren zeventig tot begin jaren negentig professioneel werkzaam als voornamelijk decor- en af en toe kostuumontwerpster bij het NOB.

Het favoriete programma waar zij aan heeft meegewerkt is J J. de Bom voorheen de Kindervriend voor de VARA, in samenwerking met Dorus van der Linden. Dit is het eerste televisieprogramma na een opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie, en de gespecialiseerde studie scenografie aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam.

Het basisdecor van J.J. de Bom, de woon- en werkomgeving voor Titia Konijn, Jan de Bom en Hein Gatje bestaat al, maar per aflevering van het programma worden daar extra sets aan toegevoegd. Er worden vergaderingen belegd met het Schrijverscollectief, waar ook voorstellen met betrekking tot aparte decor items gehoor vinden, zoals de bakfiets waar Joost Prinsen op kookt en in slaapt. Voor Corinne Franke zijn deze overleg sessies met Willem Wilmink, Karel Eykman, Hans Dorrestijn en anderen een openbaring - in een genoegelijke sfeer mee kunnen denken in de totale programma-opzet.

Begin jaren tachtig begint de samenwerking met VOO voor het wekelijkse muziekprogramma Countdown, gepresenteerd door Adam Curry. Er komt een decor dat een kraakpand vol afgebladderde verf voorstelt. Het bestaat uit verschillende ruimten: een rommelig kamertje met leren fauteuils, overal kussens, groene planten en muziekinstrumenten, een schuin geplaatst blauw metalen kantoortje vol ordners, een soort schmink ruimte, en een lange betegelde gang vol fietsen. Later wordt daar als basisplek voor interviews onder andere een in sprankelend zwart/wit uitgevoerde pianobar, en een trendy beschilderde jukebox aan toegevoegd.

Halverwege de jaren tachtig volgen programma's voor de Schooltelevisie, die vragen om een intensieve samenwerking met de maquette afdeling. Enkele voorbeelden daarvan: Ik kom je opeten met een decor vol trucage: ruimteschepen in diverse afmetingen, beweegbare bananemannetjes (eigenlijk marionetten), en een heel groot monsterkostuum. En Brammert en Tissie zijn Kwekkie kwijt, waarbij het prentenboek-dekor specifiek met een 'aquarel'-uitstraling is ontworpen, plus toepassing van chromakey. Acteurs in beren- en muizenpakken dolen daar vrolijk in rond. Beide programma's komen tot stand in samenwerking met Frank Alsema (regie), Arjen van der Grijn (grime) en Spitting Image (spectaculaire kostuums).

Eind jaren tachtig begint het literaire spelprogramma Van de rug af gezien, voorloper van De taalmeesters (AVRO). Vijf transparante panelen vol met schrijfletters krijgen daarin naderhand een nieuwe functie en een nieuwe basiskleur. Al in 1990 worden in De taalmeesters computers toegepast (4 stuks - Mac 512), zowel real-time in het taalspel als in het decorbeeld. Het programma wordt live opgenomen, met onder andere Marijke Höweler, Tim Krabbé en Ivo de Wijs.

Een voorkeur voor programma's waarbij het mogelijk is met bewegende decor-onderdelen te experimenteren blijft altijd aanwezig, soms met licht en spiegels, niet overdadig, maar alleen toegepast voor kleine grappige accentjes. Dat kan gelden voor een populair-wetenschappelijke serie als Zeker weten (KRO), opgenomen in de studio. Of op locatie, bijvoorbeeld het Koninginneconcert vanuit Paleis Noordeinde. Bij Tussen kunst & kitsch, onder eindredactie van Marijke Rawie, is het al direct vanaf de allereerste beginfase de gewoonte alle opnamen te maken vanuit telkens een ander museum in het land - dat betekent eerst op werkbezoek met onder andere Joop Stokkermans en Cees van Drongelen, het museum in kaart brengen met betrekking tot geschikte plekken voor de experts en handige toegangsroutes voor het kunstpubliek, alles op een werktekening duidelijk aangeven, en na nog een werkbezoek met onder andere licht en geluid, op de ochtend van de opname zelf alles gericht klaar zetten. Klik hier voor een aantal afbeeldingen van boven genoemde decors, destijds uitgebracht in een Portfolio in boekvorm.

Na een periode als ontwerpster en docente site-design komt het interesse gebied rond 2010 in een nieuw vaarwater: het ontwerpen en vervaardigen van tassen en objecten in leer, eventueel voorzien van de signatuur van de opdrachtgever, plus het inrichten van tentoonstellingen. Beide tegelijkertijd voortgekomen uit het succes waarmee in 2010 met Miss Kermit de Originaliteitsprijs voor Handmade Leather Bags wordt gewonnen, met exposities onder andere in het Tassenmuseum Hendrikje in Amsterdam en het CODA Museum in Apeldoorn. Bij die laatst genoemde tentoonstelling kan Corinne Franke de inrichting daarvan in eigen hand houden. Groot voordeel bij het ontwerpen van tassen is de mogelijkheid om een totaaldecor voor de dra(a)g(st)er(s) te creëren, met bijvoorbeeld ruimschoots aandacht voor chice leren fietstassen - 'Functioneel en Frivool'.

Overgenomen van "https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php?title=Corinne_Franke&oldid=156401"