De droom van de beer
| Periode | 2000 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 90' |
| Medium | televisie en bioscoop |
| Externe info | Interview met Cherry Duyns |
Beschrijving
Deze documentaire over de teloorgang van Sovjet-circus is gemaakt in het kader van de VPRO-serie Dokwerk. Vele helden van toen passeren de revue en vertellen over de tijd van Stalin en Brezjnev. Zo zijn onder ander te zien de ook bij ons bekende clown Oleg Popov, de gebroeders Kantemirov, de acrobaat Zapasny (die later dompteur wordt), en Sjachnin (de muzikale clown, die zich voor de documentaire nog eenmaal als vrouw schminkt om zijn tragische verhaal te vertellen). De interviews worden afgewisseld met archiefbeelden van het circus. Door deze archiefbeelden te plaatsen naast beelden van het huidige circus van Rostov wordt de achteruitgang van het circus door de jaren heen goed zichtbaar.
In 2001 wordt De droom van de beer genomineerd voor een Gouden Kalf in de categorie 'beste lange documentaire'. Ook buiten Nederland wordt de documentaire veelvuldig geprezen. Zo wint de documentaire in 2002 een Golden Gate Award op het internationale televisie-en filmfestival Golden Gate en de Prix Europa voor beste televisieprogramma van 2001.
Makers
Regie Cherry Duyns
Produktie Vera de Vries
Scenario Cherry Duyns, Alexandr Kalmykov, Felix Kaplan
Camera Jacko van ’t Hof, Melle van Essen
Montage Jan Langeveld
Geluid Menno Euwe
Fotografie Melle Essen, Jackó Hof
Achtergrond
Er verschijnen vele lovende recensies over De droom van de beer. Op de webpagina's van het NRC schrijft Hans Beerekamp in 2000: "Duyns put discreet uit de schatkamer van het verdriet, laat de tranen aan een beer(...) De glorieuze archiefbeelden van politieke artiestenparades vervolmaken een mooie oefening in weemoed en een hommage aan de verloren tijd."
Duyns grootvader, een voormalig circusartiest, vertelt in een interview uit 2001 met VPRO: "Om verschillende redenen is De droom van de Beer een typische Cherry Duyns documentaire. Bijvoorbeeld om de aanwezige melancholie. 'Het is een verhaal over vergane glorie. Van beroemd en vereerd tot oude mannen die thuis zitten. Omringd door foto's van hun jonge jaren en porseleinen paarden. Melancholie is blijkbaar iets dat in mij zit en voortdurend in mijn werk terugkomt.' Daarnaast poogt Duyns 'de wereld te weerspiegelen in een dauwdroppel', oftewel de woelingen der geschiedenis te concretiseren aan de hand van persoonlijk wedervaren. 'Mijn hoofdpersonen vertellen over het circus, maar ook de onderdrukking, de censuur, het conformisme komen in de verhalen aan de orde. Via hun levensgeschiedenissen ontstaat zo tegelijkertijd een beeld van de politieke geschiedenis."
