Zoals de bom thuis tikt...: verschil tussen versies
| Regel 15: | Regel 15: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
In deze aflevering van [[De Werelden]] volgt regisseur [[Simon Aarden]] twee gezinnen in het pedologisch instituut De Triangel te Amsterdam. Gezinnen waar er veel problemen zijn tussen kinderen onderling of tussen ouders (en kinderen) kunnen een half jaar in dit | In deze aflevering van [[De Werelden]] volgt regisseur [[Simon Aarden]] twee gezinnen in het pedologisch instituut De Triangel te Amsterdam. Gezinnen waar er veel problemen zijn tussen kinderen onderling of tussen ouders (en kinderen) kunnen een half jaar in dit opvangtehuis terecht. Hier wordt getracht om de relaties binnen het gezin weer een beetje op de rails te krijgen door bijvoorbeeld gezinstherapie aan te bieden. Er is een gezin met vijf kinderen waar een man en vrouw relatieproblemen hebben en een ander gezin dat bestaat uit een weduwe, met emotionele problemen, en drie kinderen. Interviews met de gezinnen, het bijwonen van de therapie en een kijkje bij de hulpverleners tijdens een vergadering geven de kijker een inzicht in de problemen waar de twee families mee kampen. Het programma eindigt met het vertrek, hoewel wat moeizaam, van de twee gezinnen waarna men ons nog de situatie na de aflevering wordt duidelijk gemaakt. | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
Versie van 9 okt 2008 12:37
| Periode | 1999 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1990-1999 |
| Medium | televisie |
Beschrijving
In deze aflevering van De Werelden volgt regisseur Simon Aarden twee gezinnen in het pedologisch instituut De Triangel te Amsterdam. Gezinnen waar er veel problemen zijn tussen kinderen onderling of tussen ouders (en kinderen) kunnen een half jaar in dit opvangtehuis terecht. Hier wordt getracht om de relaties binnen het gezin weer een beetje op de rails te krijgen door bijvoorbeeld gezinstherapie aan te bieden. Er is een gezin met vijf kinderen waar een man en vrouw relatieproblemen hebben en een ander gezin dat bestaat uit een weduwe, met emotionele problemen, en drie kinderen. Interviews met de gezinnen, het bijwonen van de therapie en een kijkje bij de hulpverleners tijdens een vergadering geven de kijker een inzicht in de problemen waar de twee families mee kampen. Het programma eindigt met het vertrek, hoewel wat moeizaam, van de twee gezinnen waarna men ons nog de situatie na de aflevering wordt duidelijk gemaakt.
Achtergrondinformatie
Deze productie is afkomstig van het bedrijf Paul de Bont Producties. De film lijkt in de eerste plaats vooral gericht op professionals aangezien men schrijft dat ze de film verkopen aan opleidingen, hulpverleners en bibliotheken. Een blik in de filmografie van dit bedrijf leert ons dat de nadruk ligt op programma's over gezinnen of kinderen met problemen en meer in het algemeen over actuele maatschappelijke kwesties. Bij dat laatste horen zaken als het homo-co-ouderschap zoals dat wordt geportretteerd in de documentaire De Roze Wolk of de toepassing van stamceltherapie in de documentaire Stamcelcowboys.
Het Pedologisch instituut de Triangel was een van de eerste twee klinieken waar men zich vanaf de jaren '70 ging bezig houden met klinische gezinsbehandeling. In een kinderhuis van Van Spanje werden de ouders steeds vaker opgenomen in het proces van behandeling van hun kind. Uiteindelijk leidde dit tot het concept van het opnemen van hele gezinnen zoals we dat ook in deze documentaire ziean. In 1996 was de Triangel (behorend tot het Pedologisch Instituut) de grootste afdeling voor klinische gezinsbehandeling in Nederland.
Makers
Regie: Simon Aarden
Camera: Simon Aarden
Montage: Jan Hendriks
Mixage: Gert Jan Eijlers
Uitvoerend Producent: Marty de Jong
Producent: Paul de Bont
Eindredactie: Wessel van der Hammen
Omroep: IKON
