Made in Holland wordt Dutch Design: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | {{ Infobox Productie | ||
| periode = 2002 | | periode = 2002 | ||
| archief_link = | | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=Made%20in%20Holland%20wordt%20Dutch%20design Beeld en Geluid] | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| achtergrond_info = [[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | | achtergrond_info = [[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | ||
Regel 10: | Regel 10: | ||
}} | }} | ||
[[Afbeelding:Made in Holland wordt Dutch Design.jpg]] | [[Afbeelding:Made in Holland wordt Dutch Design.jpg|350px]] | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
In het eerste deel van deze documentaire zien we hoe een Indiase gesprekspartner, Ralson Industries India, op bezoek is bij de gedecimeerde fabriek in Doetinchem. Door de onderhandelingen voor een joint venture heen wordt de geschiedenis en het karakter van de fabriek aan de hand van oude | In ''Made in Holland wordt Dutch Design'' volgen we het proces rond de sluiting van de Nederlandse fietsbandenfabriek Vredestein in de loop van 2001. Aan bod komen de verhalen van de werknemers, waaronder veel gastarbeiders, de onderhandelingen met verschillende maatschappijen in 'het Verre Oosten' en de manier waarop het management omgaat met het massaontslag. | ||
In het eerste deel van deze documentaire zien we hoe een Indiase gesprekspartner, Ralson Industries India, op bezoek is bij de gedecimeerde fabriek in Doetinchem. Door de onderhandelingen voor een joint venture heen wordt de geschiedenis en het karakter van de fabriek aan de hand van oude reclamefilms uitgedrukt, en worden de persoonlijke verhalen in beeld gebracht van de werknemers die nu, na een dienstverband van vaak tientallen jaren, ontslag boven het hoofd hangt. We volgen de taallessen van de verschillende groepen gastarbeiders, die Vredestein in de jaren '60 naar Nederland heeft gehaald en zien het vertrek van een oudgediende, die nog voor de sluiting na 32 jaar bij Vredestein moet vertrekken. | |||
Het tweede deel brengt het daadwerkelijke eind van de Nederlandse fabriek in beeld. Er wordt aandacht besteed aan de productie van de fietsbanden in de Indiase fabriek, waarbij, onder andere door de barre wijze waarop werknemers aangenomen worden, de arbeidsomstandigheden getoond worden. In Nederland treed intussen het sociaal plan voor de werknemers van de fabriek in Doetinchem in werking. We zien ondermeer hoe de werknemers arrangementen maken en hun ontslagbrieven onderteken onder toeziend ook van directeur M. Struijs. | Het tweede deel brengt het daadwerkelijke eind van de Nederlandse fabriek in beeld. Er wordt aandacht besteed aan de productie van de fietsbanden in de Indiase fabriek, waarbij, onder andere door de barre wijze waarop werknemers aangenomen worden, de arbeidsomstandigheden getoond worden. In Nederland treed intussen het sociaal plan voor de werknemers van de fabriek in Doetinchem in werking. We zien ondermeer hoe de werknemers arrangementen maken en hun ontslagbrieven onderteken onder toeziend ook van directeur M. Struijs. | ||
Regel 22: | Regel 23: | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Productie: [[Nellie Kamer]] | Productie: [[Nellie Kamer]] | ||
Regel 27: | Regel 29: | ||
Samenstelling: [[Maarten Schmidt]] en [[Thomas Doebele]] | Samenstelling: [[Maarten Schmidt]] en [[Thomas Doebele]] | ||
In opdracht van [[VPRO]] | In opdracht van [[VPRO]] | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
Na de documentaire was Vredestijn niet meteen uit de problemen. Het bedrijf bleef, nu in Eindhoven gevestigd, gezond, maar verkeerde in 2004 in dusdanig noodlijdende staat ze door een Russische branchegenoot, Amtel, overgenomen werd. Na een beursgang in Engeland datzelfde jaar is in september 2008 Vredestijn-Amtel weer in handen gekomen van een Russische eigenaar. | Na de documentaire was Vredestijn niet meteen uit de problemen. Het bedrijf bleef, nu in Eindhoven gevestigd, gezond, maar verkeerde in 2004 in dusdanig noodlijdende staat ze door een Russische branchegenoot, Amtel, overgenomen werd. Na een beursgang in Engeland datzelfde jaar is in september 2008 Vredestijn-Amtel weer in handen gekomen van een Russische eigenaar. | ||
Thomas Doebele en Maarten Schmidt waren in 2002 genomineerd voor het Gouden Kalf voor de beste lange documentaire voor dit programma op het Nederlands Film Festival, maar wonnen de prijs niet. | [[Thomas Doebele]] en [[Maarten Schmidt]] waren in 2002 genomineerd voor het Gouden Kalf voor de beste lange documentaire voor dit programma op het Nederlands Film Festival, maar wonnen de prijs niet. | ||
[[category:producties | [[category:producties]] | ||
[[category:documentaire | [[category:documentaire]] | ||
[[category:2000-2009 | [[category:2000-2009]] |
Versie van 4 nov 2008 07:46
Periode | 2002 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Documentaire |
Decennia | 2000-2009 |
Medium | televisie |
Externe info | Dokwerk |
Beschrijving
In Made in Holland wordt Dutch Design volgen we het proces rond de sluiting van de Nederlandse fietsbandenfabriek Vredestein in de loop van 2001. Aan bod komen de verhalen van de werknemers, waaronder veel gastarbeiders, de onderhandelingen met verschillende maatschappijen in 'het Verre Oosten' en de manier waarop het management omgaat met het massaontslag.
In het eerste deel van deze documentaire zien we hoe een Indiase gesprekspartner, Ralson Industries India, op bezoek is bij de gedecimeerde fabriek in Doetinchem. Door de onderhandelingen voor een joint venture heen wordt de geschiedenis en het karakter van de fabriek aan de hand van oude reclamefilms uitgedrukt, en worden de persoonlijke verhalen in beeld gebracht van de werknemers die nu, na een dienstverband van vaak tientallen jaren, ontslag boven het hoofd hangt. We volgen de taallessen van de verschillende groepen gastarbeiders, die Vredestein in de jaren '60 naar Nederland heeft gehaald en zien het vertrek van een oudgediende, die nog voor de sluiting na 32 jaar bij Vredestein moet vertrekken.
Het tweede deel brengt het daadwerkelijke eind van de Nederlandse fabriek in beeld. Er wordt aandacht besteed aan de productie van de fietsbanden in de Indiase fabriek, waarbij, onder andere door de barre wijze waarop werknemers aangenomen worden, de arbeidsomstandigheden getoond worden. In Nederland treed intussen het sociaal plan voor de werknemers van de fabriek in Doetinchem in werking. We zien ondermeer hoe de werknemers arrangementen maken en hun ontslagbrieven onderteken onder toeziend ook van directeur M. Struijs.
Eerste uitzending: 14 en 21 april 2002.
Makers
Productie: Nellie Kamer
Mixage: Jack Bol
Samenstelling: Maarten Schmidt en Thomas Doebele
In opdracht van VPRO
Achtergrondinformatie
Na de documentaire was Vredestijn niet meteen uit de problemen. Het bedrijf bleef, nu in Eindhoven gevestigd, gezond, maar verkeerde in 2004 in dusdanig noodlijdende staat ze door een Russische branchegenoot, Amtel, overgenomen werd. Na een beursgang in Engeland datzelfde jaar is in september 2008 Vredestijn-Amtel weer in handen gekomen van een Russische eigenaar.
Thomas Doebele en Maarten Schmidt waren in 2002 genomineerd voor het Gouden Kalf voor de beste lange documentaire voor dit programma op het Nederlands Film Festival, maar wonnen de prijs niet.