Legio Patria Nostra: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (22 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | {{ Infobox Productie | ||
| periode = 2001 | | periode = 2001 | ||
| archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=Legio%20Patria%20Nostra] | | archief_link = [http://zoeken.beeldengeluid.nl/internet/index.aspx?ChapterID=1164&searchText=Legio%20Patria%20Nostra Beeld en Geluid] | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| achtergrond_info = | | achtergrond_info = [[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | ||
| genre = [[:category:documentaire|Documentaire]] | | genre = [[:category:documentaire|Documentaire]] | ||
| decennia = [[:category:2000- | | decennia = [[:category:2000-2009|2000-2009]] | ||
| medium = | | medium = Televisie | ||
| externe_info = [http://www.vpro.nl/programma/dokwerk/afleveringen/4120266/ Dokwerk] | | externe_info = [http://www.vpro.nl/programma/dokwerk/afleveringen/4120266/ Dokwerk] | ||
}} | }} | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
In deze documentaire van Dokwerk | In deze documentaire van ''[[Dokwerk]]'' volgt de kijker een aantal oudgedienden van het Franse vreemdelingenlegioen tijdens hun verblijf op een wijnboerderij van het Legioen in het Franse Puyloubier. Hier kunnen ze werken en verblijven, omdat dat in de gewone samenleving vaak niet meer lukte. De meesten kwamen na hun tijd in het leger in financiële problemen of kregen te maken met een alcoholverslaving of een ziekte. Zij vertellen nu hun verhaal over de tijd in het Legioen en vergelijken het met de omstandigheden waar de vrijwilligers van nu mee te maken hebben. Parallel aan deze verhalen krijgen we ook beelden en interviews te zien en te horen van de nieuwe generatie. Waarom hebben zij zich vrijwillig aangemeld en hoever durven ze te gaan in het heetst van de strijd? Heel concrete antwoorden op die vragen blijven vaak achterwege. De oudgedienden hebben echter een heel ander perspectief gekregen op het vreemdelingenlegioen. Ze hebben het idee dat alles voor niks is geweest en dat ze nu alleen nog goed zijn voor het kerkhof. Voor velen heeft 'het leven geen waarde' meer. | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
Regie: [[Maarten | Regie: [[Maarten Schmidt]], [[Thomas Doebele]] | ||
Research: [[Angela Dekker]] | Research: [[Angela Dekker]] | ||
| Regel 30: | Regel 27: | ||
Productie: [[Nellie Kamer]] | Productie: [[Nellie Kamer]] | ||
VPRO. | |||
===Achtergrondinformatie=== | |||
Deze documentaire is door een behoorlijk aantal Nederlandse dagbladen gerecenseerd. Raymond van den Boogaard noemde de film in het NRC Handelsblad een "nieuwe en uitstekende documentaire van [[Maarten Schmidt]] en [[Thomas Doebele]]" die, 'mede door zijn opbouw een juweeltje is'. De recensent spreekt vol lof over de gelaagdheid van de film en schrijft dan ook dat de makers uitmunten "in empathische belangstelling en respect voor de mensen die zij spreken". Maud Effting spreekt in de Volkskrant van 29 september 2001 over de 'mooie en sombere wijze waarop de veteranen en hun droevige verhalen in beeld worden gebracht'. Als kritiekpunt geeft ze wel aan dat de documentaire niet overal even gedetailleerd is waardoor het wat minder diepgaand is dan het had kunnen zijn. De recensie die werd gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden is ook positief over deze productie: "Legia patria nosta, de film van Maarten Schmidt en Thomas Doebele die zondag te zien is bij de [[VPRO]], stemt niet vrolijk en schetst een weinig hoopvol toekomstbeeld, maar zet wel aan tot reflectie". In Trouw verschijnt op 28 september een recensie van Wilfried van der Bles die de documentaire een 'prachtig resultaat' noemt en vindt dat de beelden van het tehuis en de gesprekken met de oude, zieke mannen "de sterkste onderdelen van de documentaire" zijn. | |||
De twee makers, Thomas Doebele en zijn cameraman Maarten Schmidt, werken al lange tijd samen en maken vooral materiaal voor de VPRO. Deze productie is exemplarisch voor de rest van hun oevre waarin de sociaal geëngageerde kant duidelijk naar voren komt. Evenals in hun andere documentaires zoals '[[Staat van Verzorging]] (1987)' en '[[Radio Bani Gansé]] (2007)' wordt ook hier de nadruk gelegd op de sociaal zwakkeren en de emotionele problemen van mensen. Hun respectvolle manier van het benaderen van mensen, zoals dat ook in de recensie van het NRC Handelsblad werd beschreven, is een van hun kenmerken. Hans Beerenkamp onderschrijft dit punt in een special van het NRC Handelsblad over het [[IDFA]] van 1998: "In hun laatste, onlangs uitgezonden film [[De nalatenschap van dr. Esperanto]] komt een moment voor dat kenmerkend is voor de benadering van Schmidt en Doebele. Een oudere esperantist wordt emotioneel als hij een herinnering aan de Tweede Wereldoorlog ophaalt. Bij [[SBS6]] zou de cameraman langzaam inzoomen op zijn tranen, de gemiddelde integere documentairemaker blijft gewoon met dezelfde instelling doorfilmen. Cameraman Schmidt heeft zoveel respect voor de mensen die hij in beeld brengt dat hij discreet pleegt uit te zoomen." | |||
[[category:productielijst L]] [[category:documentaire]] [[category:2000-2009]] | |||
Huidige versie van 19 nov 2008 om 12:48
| Periode | 2001 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Medium | Televisie |
| Externe info | Dokwerk |
Beschrijving
In deze documentaire van Dokwerk volgt de kijker een aantal oudgedienden van het Franse vreemdelingenlegioen tijdens hun verblijf op een wijnboerderij van het Legioen in het Franse Puyloubier. Hier kunnen ze werken en verblijven, omdat dat in de gewone samenleving vaak niet meer lukte. De meesten kwamen na hun tijd in het leger in financiële problemen of kregen te maken met een alcoholverslaving of een ziekte. Zij vertellen nu hun verhaal over de tijd in het Legioen en vergelijken het met de omstandigheden waar de vrijwilligers van nu mee te maken hebben. Parallel aan deze verhalen krijgen we ook beelden en interviews te zien en te horen van de nieuwe generatie. Waarom hebben zij zich vrijwillig aangemeld en hoever durven ze te gaan in het heetst van de strijd? Heel concrete antwoorden op die vragen blijven vaak achterwege. De oudgedienden hebben echter een heel ander perspectief gekregen op het vreemdelingenlegioen. Ze hebben het idee dat alles voor niks is geweest en dat ze nu alleen nog goed zijn voor het kerkhof. Voor velen heeft 'het leven geen waarde' meer.
Makers
Regie: Maarten Schmidt, Thomas Doebele
Research: Angela Dekker
Mixage: Jack Bol
Productie: Nellie Kamer
VPRO.
Achtergrondinformatie
Deze documentaire is door een behoorlijk aantal Nederlandse dagbladen gerecenseerd. Raymond van den Boogaard noemde de film in het NRC Handelsblad een "nieuwe en uitstekende documentaire van Maarten Schmidt en Thomas Doebele" die, 'mede door zijn opbouw een juweeltje is'. De recensent spreekt vol lof over de gelaagdheid van de film en schrijft dan ook dat de makers uitmunten "in empathische belangstelling en respect voor de mensen die zij spreken". Maud Effting spreekt in de Volkskrant van 29 september 2001 over de 'mooie en sombere wijze waarop de veteranen en hun droevige verhalen in beeld worden gebracht'. Als kritiekpunt geeft ze wel aan dat de documentaire niet overal even gedetailleerd is waardoor het wat minder diepgaand is dan het had kunnen zijn. De recensie die werd gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden is ook positief over deze productie: "Legia patria nosta, de film van Maarten Schmidt en Thomas Doebele die zondag te zien is bij de VPRO, stemt niet vrolijk en schetst een weinig hoopvol toekomstbeeld, maar zet wel aan tot reflectie". In Trouw verschijnt op 28 september een recensie van Wilfried van der Bles die de documentaire een 'prachtig resultaat' noemt en vindt dat de beelden van het tehuis en de gesprekken met de oude, zieke mannen "de sterkste onderdelen van de documentaire" zijn.
De twee makers, Thomas Doebele en zijn cameraman Maarten Schmidt, werken al lange tijd samen en maken vooral materiaal voor de VPRO. Deze productie is exemplarisch voor de rest van hun oevre waarin de sociaal geëngageerde kant duidelijk naar voren komt. Evenals in hun andere documentaires zoals 'Staat van Verzorging (1987)' en 'Radio Bani Gansé (2007)' wordt ook hier de nadruk gelegd op de sociaal zwakkeren en de emotionele problemen van mensen. Hun respectvolle manier van het benaderen van mensen, zoals dat ook in de recensie van het NRC Handelsblad werd beschreven, is een van hun kenmerken. Hans Beerenkamp onderschrijft dit punt in een special van het NRC Handelsblad over het IDFA van 1998: "In hun laatste, onlangs uitgezonden film De nalatenschap van dr. Esperanto komt een moment voor dat kenmerkend is voor de benadering van Schmidt en Doebele. Een oudere esperantist wordt emotioneel als hij een herinnering aan de Tweede Wereldoorlog ophaalt. Bij SBS6 zou de cameraman langzaam inzoomen op zijn tranen, de gemiddelde integere documentairemaker blijft gewoon met dezelfde instelling doorfilmen. Cameraman Schmidt heeft zoveel respect voor de mensen die hij in beeld brengt dat hij discreet pleegt uit te zoomen."
