Wim T. Schippers

Naam	Willem Theodoor Schippers
Geboren	Groningen, 1 juli 1942
Functies	acteur, beeldend kunstenaar, componist, presentator, programmamaker, tekstschrijver
Bekend van	Barend is weer bezig, Hoepla, Fred Haché Show, De nationale wetenschapsquiz, De ondergang van de Onan, Ronflonflon, Zomergasten
Periode actief	1967 -
Werkt samen met	Dolf Brouwers, Gied Jaspars, Wim van der Linden, Harry Touw, Freek Biesiot, Ellen Jens
Wim T. Schippers in de media Oeuvre van Wim T. Schippers

Kunstenaar

Schippers brengt zijn jeugd door in Bussum waar hij de hbs volgt. Na de hbs vertrekt hij naar de grafische afdeling van de toenmalige Kunstnijverheidsschool – de latere Rietveld Academie. Wanneer hij in zijn schooltijd al een paar kunstwerken aan het Stedelijk Museum verkoopt ontstaat een rel en hij verlaat voortijdig de schoolbanken. Hij gaat a-dynamische kunst maken en laat zich inspireren door de internationale kunststroming Fluxus, waarin vormen als muziek, beeldende kunst, poëzie en film worden gecombineerd. Schippers maakt naam met het leeggooien van een flesje limonade in zee en de meters hoge stoel in het Amsterdamse Vondelpark.

In 1997 krijgt hij een grote overzichtstentoonstelling in het Centraal Museum in Utrecht.

Zijn eigenzinnigheid is nog altijd niet verdwenen getuigt Het is me wat uit 1999, een zwevend kunstwerk dat hij ontwerpt voor de entreehal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).

Radio- en televisiemaker

Wim T. Schippers (de T. is hij gaan gebruiken sinds Willem Duys zich Willem O. Duys noemde) heeft, alleen of met ‘geloofsgenoten’ een verzameling onvergetelijke radio- en televisieprogramma’s gemaakt. Hij is op zijn best wanneer hij verwarring sticht en als hij niet doet wat men van hem verwacht – en zelfs dat niet. Zijn aparte humor verrast keer op keer en hij is een meester in het omdraaien van de dingen. Vele malen zorgt hij voor rellen door zijn vernieuwende manier van kunst en televisie maken.

Critici kunnen hem vaak niet plaatsen en de programma’s met Fred Haché en (vooral) Sjef van Oekel leveren stormen van protest op. De kranten kunnen de stroom woedende ingezonden brieven vaak niet aan. Schippers geniet van al die aandacht en bedenkt hoe hij nog verder kan gaan.

Eind jaren zestig ontdekt Schippers de televisie en maakt roemruchte programma’s, waarvan de scène van een blote Phil Bloom in Hoepla een bekend voorbeeld is. In de jaren zeventig komt Sesamstraat op zijn pad. Voor het programma verzorgt hij de stemmen van Ernie (van Bert en Ernie), Kermit de Kikker en Graaf Tel. Schippers en Paul Haenen, die de stem van o.a. Bert verzorgt, hebben volgens eigen zeggen als enige 'Bert en Ernie'-stemmen toestemming om eigen hoorspelen te schrijven voor het duo (overige landen mogen slechts vertalingen maken van Amerikaanse producties). Eerst spreken ze hun stemmen samen in, maar dat werkt niet efficiënt doordat er lachbuien ontstaan tussen de twee. Tegenwoordig spreken ze de stemmen apart van elkaar in.

Schippers schrijft toneelstukken (Elly, of het beroemde stuk), televisieseries (Het is weer zo laat, De lachende scheerkwast en We zijn weer thuis) en is actief op de radio (Jacques Plafond). Zijn producties blijven niet onopgemerkt. Wereldnieuws is de opvoering van zijn toneelstuk Going to the dogs in 1986 waarin hij in plaats van acteurs een aantal herdershonden laat rondlopen op het toneel van de Amsterdamse Stadsschouwburg. Tot in Amerika zijn in nieuwsprogramma’s fragmenten van dit gebeuren te zien.

Wetenschap

In 1995 presenteert Schippers de eerste editie van De nationale wetenschapsquiz. Daarnaast presenteert hij het cultureel wetenschappelijke Flogiston. In 2006 wordt hij tijdelijk hoogleraar in Tilburg.

Trivia

Het typetje Jacques Plafond duikt voor het eerst op in 1975 in Van Oekel's discohoek.

Prijzen en onderscheidingen

LIRA Prijs voor Nederlands televisiedrama (1993).

Ere Zilveren Nipkowschijf gehele televisie oeuvre (1994).

David Roëllprijs voor beeldende kunst (1994).

De Piramidependel van Stichting Skepsis (2001)

Publicaties

Het drama van Wim T. Schippers, toneelstukken en series (1979).

Sjef van Oekel, stripalbums samen met Theo van den Boogaard (1982 – 1990).

Het beste van Wim T. Schippers, bij overzichtstentoonstelling (1997).

Discografie

Ik wist niet dat je kwaad werd (1979)

Hark! (1980).

Bert en Ernie vervelen zich nooit (1981).

Een uur niet zeuren (1982).

Maak er wat van! (1983).

Hoort wie klopt daar kinderen? (Sinterklaas met Bert en Ernie) (1984).

In een uur de wereld rond (1984).

Kerstfeest met Bert en Ernie (1987).

Geen Touw (1990).

Schippers in Plafondvaart (1992).

He He We Maken muziek (1996).

Hiep Hiep Hoera (1996).

Kompe dompe doelie! (1996).

Vakantie met Bert en Ernie (2004).