Wessel Dekker
| Naam | Wessel Dekker |
| Geboren | Hilversum, 27 mei 1915 |
| Gestorven | Hilverum, 5 februari 2006 |
| Functies | Componist,Dirigent |
| Bekend van | Steravond Flierefluiters Vrij en Blij |
| Periode actief | onbekend |
| Werkt samen met | Johan Bodegraven, Lex Karsemeijer, |
| Media |  |
Wessel Dekker in de media Oeuvre van Wessel Dekker | |
Al vanaf zijn prille jeugd is Wessel een muziek liefhebber, hij heeft al snel een grote platenverzameling en kent als 16 jarige de hoofdthema's van Beethovens symphonieën uit het hoofd.
Op 16 juni 1938 treed hij voor het eerst op bij een concert van de NCRV.
Hij brengt de mandoline als instrument onder de aandacht van de Nederlandse radioluisteraars en richt diverse orkesten op die ruim voorzien zijn van mandolines: "Mandolinata" en "Vrij en Blij" en is ook dirigent van het banjo orkest "Estrelita". Hij speelt Tiroolse volksmuziek met het orkest Tiroline.
Bekend zijn de jarenlange optredens in het KRO-radio programma Zin in muziek verzorgd door het orkest Caecilia.Hij speelt voornamelijk Hollands repertoire, en later ook Franse, Engelse, Italiaanse en Zuid-Afrikaanse liedjes. Maar het meeste succes is er toch wel met de volksliedjes, die op de 78-toeren plaat goed verkocht worden. Hij is vooral werkzaam voor de NCRV en zorgt voor de lichte noot in het muziekaanbod wat de NCRV brengt, sterk gedomineerd door koren, oratoria en "het eenvoudige christelijke lied". Het is NCRV-programmaleider Gerard Hoek die de groep stimuleert en een tournee door Nederland regelt. Ze mogen optreden bij de eerste zogenaamde NCRV-propaganda-avond in de Rivièra Hal in Rotterdam. Vanaf dan begint "de victorie". Landelijk bekend wordt het uitgebreide "Mandolinata" onder de naam "Vrij en Blij". Bij dit ensemble weet Wessel een tweetal vocalisten aan te trekken : Henk Dorel (bekend van Hup Holland Hup) en Bert van 't Hoff. Op 12 april 1946 treedt dit nieuwe ensemble voor het eerst op voor de NCRV-radio.
Wessel sluit zijn omroepwerk af in dienst van de EO, treedt regelmatig op tijdens samenzangbijeenkomsten op lokatie met zijn orkest de Trekvogels en verzorgt een platenprogramma op Hilversum 3. Hij verontschuldigt zich voor de keuze van zijn werkgever met : ik moet toch ook leven, is een verwoed sigarenroker en na de uitzending is de Hoofdcontrolekamer van Hilversum 3 blauw van de sigarenrook en ligt er overal sigarenas. Platen maakt hij schoon door zijn arm er over te halen. Je kan niet boos op hem worden het is een sympathiek mens.
