WAH WAH

wow

Wanneer een muzikant een deel van het geluidsspectrum verandert ten opzichte van de rest verandert de klank. In 1965 ontdekt een technicus dat door een deel van het middengebied te beïnvloeden, te verzwakken of versterken, een heel speciale klank ontstaat. Het systeem werkt als volgt: De versterking van de middenfrequentie van de lagere tonen, rond de 350 Hz tot het hogere midden, ongeveer 2200 HZ, wordt veranderd. Hij maakt hiervoor een schakeling in een versterker die aangestuurd wordt door middel van een potentiometer. Een aangesloten gitaar geeft dan het karakteristieke wah wah geluid. Voor het gemak van de gitarist bouwt hij een voetpedaal waarin de potentiometer is geplaatst. Later wordt deze pedaal uitgevoerd met een lichtgevoelige schakeling die minder storing geeft dan een potentiometer. Het wah-wah effect heeft gebruikers in de pop- en rockmuziek gevonden. Door het voetpedaal op en neer te laten gaan zijn verbazend leuke effecten te realiseren.

Enkele van de vele artiesten die er gebruik van maken zijn Jimmy Hendrix met “Voodoo Chile”, Tommy James and the Shondells met “Crimson and Clover”, Led Zeppelin met “Custard Pie”, en niet te vergeten onze geweldige Nederlandse band Earth and Fire met “Maybe tomorrow”.