Maxwell pupil

MAXWELL PUPIL

Liever een radio dan een zeepkist

In 1936 bouwt radioamateur Jacques Frencken een radiootje met enkele onderdelen. Het gevolg is dat er meer bouwdozen beschikbaar komen voor de liefhebbers. In de Tweede Wereldoorlog ligt alles stil. Na de oorlog, in 1946 begint hij weer, en met de hulp van zijn broer Maxwell groeit de onderneming uit tot een keten van 28 winkels. Maxwell ontwerpt een mooi houten kastje waarin de radio een plaats krijgt. Het apparaat vindt gretig aftrek en behalve bouwpakketten van de Maxwell Pupil zijn er cursussen radiotechniek en wel op de “Radiotechnische School”. De radio is goed te bouwen door, en populair bij jongeren die in de techniek geïnteresseerd zijn. “Liever een radio dan een zeepkist”, moeten veel ouders gedacht hebben.

Eenvoudige van opzet

De radio zit redelijk eenvoudig in elkaar. Een antenne-aansluiting die voert naar de afstemspoel, de beroemde 402 van AMROH, de variabele condensator, de buis DL91 of de DL92 die wordt gebruikt voor zogenaamde roosterdetectie, enkele condensatoren en weerstanden, alles netjes aan elkaar gesoldeerd volgens de bijgeleverde beschrijving. Wanneer dan de antenne en de aardverbinding zijn gemaakt kan de koptelefoon worden opgezet en de zenders op de middengolf worden beluisterd. Met een drukknopschakelaar aan de voorzijde wordt het apparaat aangezet. Er is geen visuele indicatie dat hij aan staat, dus wie vergeet de radio uit te zetten heeft kans snel een nieuwe batterij te moeten kopen. Er zijn twee batterijen: één voor de gloeispanning in de lamp en één om de rest van de radio te laten werken.

De ondergang

De onderneming bloeit en het duurt zoals gezegd niet lang voor in het zuidelijk deel van Nederland en in België vestigingen komen. Door de concurrentie van de grote elektronicabedrijven moet de naam Maxwell op een gegeven ogenblik het veld ruimen en blijven slechts de gebouwde radio’s en de herinneringen over.