Het is een schone dag geweest
| Periode | 1993 |
| Beschikbaar in archief | Beeld & Geluid. |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1990-1999 |
| Lengte | 70' |
| Medium | televisie |
Beschrijving
Het is een schone dag geweest is een film waarin Jos de Putter zijn ouders volgt tijdens het laatste oogstjaar op hun boerderij in Zeeuws Vlaanderen. Er is geen opvolger om de boerderij over te nemen en zijn ouders worden te oud om alles zelf bij te houden. De camera registreert rustig allerlei activiteiten die op de boerderij voor het laatst of bijna voor het laatst worden ondernomen door de boer en boerin en waarschijnlijk al jaren lang zo gaan. Zoals het hooien, koeien melken, zaaien en ook is de camera er bij wanneer vader de Putter zijn koeien aan een handelaar verkoopt. Tussen deze beelden door ondervraagt Jos de Putter zijn ouders over de teloorgang van het boerenbedrijf in het algemeen en hun boerderij in het bijzonder.
"Vorm en inhoud vallen naadloos samen. Kleine dingen worden heel groot, zoals mijn vader die naar de lucht kijkt. Het zorgt voor een enorme emotionaliteit en daar draait het allemaal om", legt De Putter uit als hij vertelt waarom hij denkt dat zijn debuutfilm op eenzame hoogte zal blijven. De filmmaker besteedt een ongekende negen maanden aan zijn montage.
Makers
Scenario en regie Jos de Putter
Camera Stef Tijdink, Melle van Essen
Montage Nathalie Alonso Casale, Riekje Ziengs
Geluid Paul Veld, Martijn van Haalen
Producent Jos de Putter, Riekje Ziengs Stichting Dieptescherpte
Omroep IKON
Achtergrondinformatie
Het is een schone dag geweest is door de IKON uitgezonden op 29 december 1994 in het kader van de documentaire reeks Werelden.
De film is door critici lovend ontvangen, het resulteert in onder andere de winst van de Prijs van de Stad Utrecht op Nederlands Film Festival in 1993. Ook is bijvoorbeeld in november 2007 de juryprijs ontvangen op het Amazones Film Festival in Brazilië. Misschien wel grootste eer behaalt de documentaire in 2007 door te worden opgenomen in de Nederlandse Film Canon. De commissie die de film selecteerde roemde de film om deze redenen: “De Putter creëerde een document van een veranderend Nederland. Een verdwijnende manier van leven dat plaatsvindt in een typisch Nederlands landschap, dat hij met veel totaalshots heeft vastgelegd en zo heeft bewaard voor latere generaties.” De commissie, die de canon op het Nederlands Film Festival presenteert, verantwoort zichzelf als volgt: “De Canon bestaat uit belangrijke, gezichtsbepalende films die de veelzijdigheid van de Nederlandse filmgeschiedenis weerspiegelen.[…] Bij haar keuzes heeft de commissie zich laten leiden door uiteenlopende criteria, zoals historische spreiding, de verdeling over de verschillende disciplines,genres en stromingen,de kwaliteiten van de individuele film en het belang van het totale oeuvre van een maker.”
Documentairemaker Jos de Putter vertelt in een interview voor Holland Doc dat hij in Het is een schone dag geweest heeft gekozen voor veel vaste camerashots en veel totaalshots. Dit had hij al in het script zo opgeschreven en geeft als verklaring hiervoor dat hij met totaalshots het dichtst bij de fotografie kon blijven. Dit om het idee te creëren dat je alles voor het laatst ziet en zoals je terug kijkt op iets. “Het is fotografie met tijd. Dus het zit heel dicht aan tegen, wat mij betreft, tegen de essentie van film. Dat heb ik alleen bij deze film zo kunnen benaderen.” De scène waarin de koeien van zijn ouders worden verkocht is voor de Putter dé sleutelscène uit de film. Omdat de Putter bijna de hele film gebruik maakt van totaalshots en in deze scène juist niet. Deze scène toont namelijk alleen de handen van de koopman en de handen van zijn vader die de briefjes van duizend gulden aan het tellen zijn. De Putter vertelt dat juist door de gezichten die bij de handen horen niet te tonen, hij veel meer emotie oproept in die scène.
