Draadrecorder

Naam	draadrecorder
Vervaardigd door	diverse fabrikanten
In gebruik vanaf	jaren '30
In gebruik tot	jaren '50
Gewicht

In de bandrecorder wordt een band langs de opname- en afspeelkoppen geleid. In een draadrecorder loopt een magnetiseerbare staaldraad van ongeveer 0,9 mm langs de koppen. Bij opname wordt de draad gemagnetiseerd. Het voordeel van de draadrecorder boven de bandrecorder is dat de magnetische informatie in de draad lang goed blijft. De band met een magnetiseerbare laag erop heeft een veel kortere levensduur waardoor de kwaliteit van de opname na enkele jaren duidelijk is verminderd. De staaldraad wordt tijdens de opname en het afspelen op een spoeltje gewikkeld. Een op en neer bewegend hefboompje zorgt ervoor dat de draad gelijkmatig op de spoel wordt opgewonden.

Een nadeel van de draad is dat bij onzorgvuldige hantering deze in de war kan raken. Dat zou hem onbruikbaar maken.

Er zijn, net als bij de bandrecorder het geval is, combinatie-apparaten gemaakt. Bovenop een radiotoestel is een ruimte waar de recorder een plek heeft, soms samen met een grammofoon. Hierdoor is het mogelijk opnames te maken van een grammofoonplaat of een radio-uitzending. Ze worden ook ingezet als dicteerapparaat. Zie ook Peirce Dictation Wire Recorder.