Deejay
De deejay, disk jockey en de deejaytafel.
Aanvankelijk is het de gewoonte dat een technicus actief meehelpt om een radio-muziekprogramma uit te zenden. De presentator kondigt de te draaien plaat af en geeft de technicus het teken dat deze de plaat moet starten. Naarmate het radiobezit onder jongeren toeneemt groeit ook de wens het programma voor hen aantrekkelijker te maken door het meer snelheid te geven, en zo raakt deze werkwijze steeds meer op de achtergrond. Steeds vaker worden de platen door de presentator zelf op de platenspeler gelegd en gestart. Zo kan hij zijn informatie snel coördineren met de muziek. Voor deze werkwijze is wel een aanpassing van de werkplek nodig. De bediening van de platenspelers en bandrecorder moet bij de presentator onder handbereik zijn en zo ontstaat de DJ-tafel. Het is een soort bureaublad met schuifpotentiometers voor het starten van de platenspeler, het aan- en uitschakelen van de microfoon en het geluidsvolume. Tijdens het inspreken van de volgende plaat kan deze gestart worden en een bedreven disk jockey stopt met praten zodra het intro van het nummer gespeeld is. De volgende plaat wordt alvast klaar gelegd op de tweede speler en zodra de eerste plaat klaar is, of naar de mening van de DJ lang genoeg heeft gedraaid, gaat de microfoon weer aan en wordt het volgende nummer aangekondigd. De eerste DJ-tafels zijn in mono uitgevoerd. Later, wanneer via de FM band stereo-uitzendingen komen wordt de DJ-tafel in stereo uitgevoerd. De nieuwste versies zijn geheel in digitale techniek uitgevoerd. In plaats van mechanische schuifpotentiometers bestaat de bediening uit aanraakpunten, net als in het touch-scherm van mobiele telefoons. Ook wordt de muziek nu gehaald uit de computer waarin duizenden nummers zijn opgeslagen. De deejay hoeft niet meer met een tas vol plaatjes naar de studio te komen. Met een druk op de toets van het keyboard staat het volgende nummer startklaar.