Dode kamer

Geluidseffecten kunnen heel goed elektronisch worden opgewekt. Een echo is te verkrijgen met een draai aan een knopje. Vroeger werd een echo opgewekt in een zogenaamde echokelder. Voor meer, zie echomaker. Het tegengestelde daarvan is de stille kamer, ook wel dode ruimte genoemd. In een dode ruimte, met een moeilijk woord anechaïsche kamer genoemd is het stil, volledig stil. Er is geen enkel geluid waarneembaar. Ideaal voor onderzoekingen op het gebied van geluidseffecten en een noodzaak waar het de spreekruimte van de radiopresentator betreft.

Wanneer een radioverslaggever via zijn mobiele telefoon vanuit een stenen ruimte zijn verslag doet klinkt hij door de vele echo’s alsof hij in een badkamer staat waar de muren elk geluid reflecteren. Om dit effect in de studio te voorkomen wordt de ruimte daar ingericht met veel geluidabsorberend materiaal. De muren mogen geen enkele echo veroorzaken. De ruit tussen de spreekcel en de technische ruimte is dubbel uitgevoerd en de ruiten staan een beetje scheef zodat alle geluid dat daardoor wordt weerkaatst omlaag gericht wordt, weg van de microfoon. De stem van de presentator zal zo het duidelijkst doorkomen.

Hetzelfde effect is waarneembaar in huiskamers met gordijnen dicht en dik tapijt op de vloer. Geluiden worden gedempt en de stem klinkt anders. Veel oude publieke telefoons hadden een kap die van binnen bekleed was met een soort gaatjesboard. De stem klonk droog en geluiden van buiten de kap werden sterk gedempt zodat het gesprek ongestoord kon plaats vinden.