Goede man, lieve zoon
Periode | 2001 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Documentaire |
Decennia | 2000-2009 |
Medium | televisie |
Externe info | Werelden Goede man, lieve zoon |
Beschrijving
In het dorp Ahatovici, dat in de heuvels ligt rond Sarajevo, werd 80% van alle mannen vermoord in de burgeroorlog van 1992. Goede Man, Lieve Zoon (Good Husband, Dear Son) gaat over het verhaal achter een aantal van deze mannen en zonen. De documentaire vertelt de verhalen over deze mannen aan de hand van trieste en mooie herinneringen die de nabestaanden hebben van deze mannen. Deze worden veelal verteld door de weduwen en moeders van de overledenen. De verhalen worden versterkt door overgebleven bezittingen van de overledenen, zoals paspoorten, foto's, teruggevonden horloges, onafgemaakte huizen te tonen.
Makers
Regie: Heddy Honigmann
Research en scenario: Heddy Honigmann, Ester Gould & Emir Dzino
Camera en productie: John Appel
Montage: Patrick Minks
Geluid: Piotr van Dijk
Producent: Appel & Honigmann
Eindredactie: Wessel van der Hammen
Dit programma kwam tot stand met steun van het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties, het CoBO-fonds en Canvas.
Achtergrondinformatie
'Goede Man, Lieve Zoon is onderdeel van IKON Werelden en was genomineerd als 'Best European Documentary' in 2001.
Heddy Honigmann gebruikt vaak zogenaamde kapstokken in haar documentaires om iets over te brengen in haar documentaires. Dit is in Goede man, lieve zoon ook het geval. Aan de hand van het gebruik van voorwerpen wat ooit in het bezit was van de gestorven mannen in het dorp Ahtavici worden de verhalen verteld van de gestorvene. Dit is niet alleen het geval in Goede man, lieve zoon maar ook in andere documentaires van Honigmann. In Crazy gaat het om muzikale herinneringen die Nederlandse militairen in verschillende periodes werden uitgezonden en in Het Ondergrondse Orkest onderzocht zij muzikanten die zij tegen kwam in de Parijse metro.