Decibel

De decibel, meestal aangegeven als dB, is een logaritmische eenheid die gebruikt wordt om een bepaalde geluidssterkte aan te geven ten opzichte van een vaste maat. Een decibel is een tiende van een Bel. De naam is ontleend aan Alexander Graham Bell, een Amerikaanse onderzoeker die veel werk heeft gedaan op het gebied van de ontwikkeling van radio en grammofoon.

Bij geluidssterkte geldt dat bij een verdubbeling van het geluidsniveau de waarde met 3 dB stijgt. Een geluidsdruk van enkele dB’s is onhoorbaar. Ritselende blaadjes hebben een geluidsdruk van een paar dB. In een auto die rijdt is de waarde tussen de 60 voor stille auto’s tot wel 80 bij rumoerige auto’s. Een straalvliegtuig geeft op korte afstand een geluidssterkte van 140 dB. Boven 110 dB kan het oor beschadigd raken. Een harde knal van vuurwerk bereikt al snel die waarde.

Bij kanaalscheiding wil men minimaal een waarde van 40 dB bereiken.

Wie werkt met of bij harde geluidsbronnen dient gehoorbescherming te dragen om doofheid te voorkomen. Te harde muziek uit de oortelefoons of van een discofeest zijn bij veel jongeren een gevaar voor hun gehoor.