Trivia: Hans van Willigenburg: verschil tussen versies
Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Hans van Willigenburg|<<< Terug naar biografie]] | [[Hans van Willigenburg|<<< Terug naar biografie]] | ||
* Hans heeft omroepdienst gedraaid op de avond van de brand in [[Studio Vitus]] van 21 op 22 maart 1971. Hij is al naar huis op het moment dat de brand uitbreekt, maar wordt later nog wel verhoord of hij iets gezien of geroken heeft.<br>''(Bron: Interview met Hans van Willigenburg bij Beeld en Geluid, dd. 4 augustus 2010)''. | * Hans van Willigenburg heeft omroepdienst gedraaid op de avond van de brand in [[Studio Vitus]] van 21 op 22 maart 1971. Hij is al naar huis op het moment dat de brand uitbreekt, maar wordt later nog wel verhoord of hij iets gezien of geroken heeft.<br>''(Bron: Interview met Hans van Willigenburg bij Beeld en Geluid, dd. 4 augustus 2010)''. | ||
* In 1976 is [[Gerrit Komrij]] een jaar lang televisierecensent voor [[NRC Handelsblad]]. Zijn kritiek op de omroeper Van Willigenburg is niet mals: "Hans van Willigenburg, met dat ietwat aangebrande hoofd, dat altijd nét uit een Tefal tosti-knijper afkomstig lijkt, spant beslist de kroon. Op onze tv wordt al zo ongeveer alles aangekondigd, afgekondigd en doorgekondigd, maar hij presteert het bovendien om ons van tevoren de hele inhoud te vertellen van wat we nog moeten gaan zien. Hij zegt je niet alleen dat het echt spannend, of echt leuk (met 'n kwieke knipoog) gaat worden, maar ook precies hoe het zal aflopen. Ik heb eens een tijdlang geprobeerd om hem te overstemmen en om, telkens als ik die reisfolderkop zag opduiken, luidkeels schallend te gaan zingen, maar moest op den duur ook dat opgeven - het kwam voor dat ik zowel 'Waar de blanke top der duinen' had voltooid alsmede 'In 't stille dal, in 't groene dal', waarna als toegift alle coupletten van het 'Wilhelmus', en dat hij nog steeds aan het woord was. Bö-bö-bö en kwaak-kwaak-kwaak. Een geboren vakbondsbestuurder!" <br>(Bron: ''Horen, zien en zwijgen'', Salamander, 1977)'' | * In 1976 is [[Gerrit Komrij]] een jaar lang televisierecensent voor [[NRC Handelsblad]]. Zijn kritiek op de omroeper Van Willigenburg is niet mals: "Hans van Willigenburg, met dat ietwat aangebrande hoofd, dat altijd nét uit een Tefal tosti-knijper afkomstig lijkt, spant beslist de kroon. Op onze tv wordt al zo ongeveer alles aangekondigd, afgekondigd en doorgekondigd, maar hij presteert het bovendien om ons van tevoren de hele inhoud te vertellen van wat we nog moeten gaan zien. Hij zegt je niet alleen dat het echt spannend, of echt leuk (met 'n kwieke knipoog) gaat worden, maar ook precies hoe het zal aflopen. Ik heb eens een tijdlang geprobeerd om hem te overstemmen en om, telkens als ik die reisfolderkop zag opduiken, luidkeels schallend te gaan zingen, maar moest op den duur ook dat opgeven - het kwam voor dat ik zowel 'Waar de blanke top der duinen' had voltooid alsmede 'In 't stille dal, in 't groene dal', waarna als toegift alle coupletten van het 'Wilhelmus', en dat hij nog steeds aan het woord was. Bö-bö-bö en kwaak-kwaak-kwaak. Een geboren vakbondsbestuurder!" <br>(Bron: ''Horen, zien en zwijgen'', Salamander, 1977)'' | ||
[[Hans van Willigenburg|Terug naar biografie]] | [[Hans van Willigenburg|Terug naar biografie]] |
Huidige versie van 16 jan 2020 om 15:14
- Hans van Willigenburg heeft omroepdienst gedraaid op de avond van de brand in Studio Vitus van 21 op 22 maart 1971. Hij is al naar huis op het moment dat de brand uitbreekt, maar wordt later nog wel verhoord of hij iets gezien of geroken heeft.
(Bron: Interview met Hans van Willigenburg bij Beeld en Geluid, dd. 4 augustus 2010).
- In 1976 is Gerrit Komrij een jaar lang televisierecensent voor NRC Handelsblad. Zijn kritiek op de omroeper Van Willigenburg is niet mals: "Hans van Willigenburg, met dat ietwat aangebrande hoofd, dat altijd nét uit een Tefal tosti-knijper afkomstig lijkt, spant beslist de kroon. Op onze tv wordt al zo ongeveer alles aangekondigd, afgekondigd en doorgekondigd, maar hij presteert het bovendien om ons van tevoren de hele inhoud te vertellen van wat we nog moeten gaan zien. Hij zegt je niet alleen dat het echt spannend, of echt leuk (met 'n kwieke knipoog) gaat worden, maar ook precies hoe het zal aflopen. Ik heb eens een tijdlang geprobeerd om hem te overstemmen en om, telkens als ik die reisfolderkop zag opduiken, luidkeels schallend te gaan zingen, maar moest op den duur ook dat opgeven - het kwam voor dat ik zowel 'Waar de blanke top der duinen' had voltooid alsmede 'In 't stille dal, in 't groene dal', waarna als toegift alle coupletten van het 'Wilhelmus', en dat hij nog steeds aan het woord was. Bö-bö-bö en kwaak-kwaak-kwaak. Een geboren vakbondsbestuurder!"
(Bron: Horen, zien en zwijgen, Salamander, 1977)
Terug naar biografie