Chromakey: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Wanneer de weerman de laatste vooruitzichten meldt, staat hij voor een grote kaart van Europa waarop het weer te zien is. Althans zo lijkt het. Het is echter niet w...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:


Wat de kijker ziet is de weerman en een opname die door de computer in de plaats gezet wordt van de gekleurde wand. Alle groene of blauwe kleuren worden elektronisch weg gefilterd en vervangen door een ander beeld. Wanneer hij een ander beeld wil tonen drukt de weerman op een knopje dat hij in zijn hand houdt of hij drukt op een link in het scherm. Meteen komt er een nieuwe achtergrond in beeld.
Wat de kijker ziet is de weerman en een opname die door de computer in de plaats gezet wordt van de gekleurde wand. Alle groene of blauwe kleuren worden elektronisch weg gefilterd en vervangen door een ander beeld. Wanneer hij een ander beeld wil tonen drukt de weerman op een knopje dat hij in zijn hand houdt of hij drukt op een link in het scherm. Meteen komt er een nieuwe achtergrond in beeld.
Dit systeem heet Chroma-key. Deze techniek wordt gebruikt om op kunstmatige wijze een achtergrond naar keuze te tonen zonder dat de persoon in beeld een stap hoeft te zetten.
Dit systeem heet Chromakey. Deze techniek wordt gebruikt om op kunstmatige wijze een achtergrond naar keuze te tonen zonder dat de persoon in beeld een stap hoeft te zetten.


Door deze technische truc kunnen we allerlei achtergronden tonen en de weerman blijft gewoon in de studio. In plaats van de weerman kan ieder ander beeld als voorgrond worden gebruikt. Wanneer we iemand in een auto zien rijden en het lijkt of de auto supersnel door een straat rijdt is dit niet echt. De auto staat stil en een camera op de motorkap filmt de acteur aan het stuur. De opname van de straat wordt kunstmatig toegevoegd als achtergrond.
Door deze technische truc kunnen we allerlei achtergronden tonen en de weerman blijft gewoon in de studio. In plaats van de weerman kan ieder ander beeld als voorgrond worden gebruikt. Wanneer we iemand in een auto zien rijden en het lijkt of de auto supersnel door een straat rijdt is dit niet echt. De auto staat stil en een camera op de motorkap filmt de acteur aan het stuur. De opname van de straat wordt kunstmatig toegevoegd als achtergrond.


Het is belangrijk dat de acteur of wat dan ook in de voorgrond niet dezelfde kleuren heeft als het groene of blauwe scherm. Die kleuren zouden dan ook worden vervangen door het achtergrondbeeld, en het zou een vreemd gezicht zijn wanneer draaiende molens te zien zijn in de blauwe ogen van de weerman.
Het is belangrijk dat de acteur of wat dan ook in de voorgrond niet dezelfde kleuren heeft als het groene of blauwe scherm. Die kleuren zouden dan ook worden vervangen door het achtergrondbeeld, en het zou een vreemd gezicht zijn wanneer draaiende molens te zien zijn in de blauwe ogen van de weerman.
In films wordt veel gebruik gemaakt van deze techniek. De op zijn bezem vliegende Harry Potter is het resultaat van de toepassing van Chroma-key. Buck Rogers in zijn ruimteschip ook. Films kunnen (bijna) niet meer zonder.
In films wordt veel gebruik gemaakt van deze techniek. De op zijn bezem vliegende Harry Potter is het resultaat van de toepassing van Chromakey. Buck Rogers in zijn ruimteschip ook. Films kunnen (bijna) niet meer zonder.
 
[[Category:Techniek]]

Versie van 8 okt 2012 12:51

Wanneer de weerman de laatste vooruitzichten meldt, staat hij voor een grote kaart van Europa waarop het weer te zien is. Althans zo lijkt het. Het is echter niet waar. Wat de kijker ziet is een samenvoeging van twee verschillende opnames. De weerman staat in de studio voor een groene of blauwe wand waar niets op te zien is. Hij kijkt ook nooit naar dat scherm. Hij kijkt naar een monitor waarop hij hetzelfde ziet als de kijker thuis. Die monitor staat naast hem, net buiten beeld. Op die monitor ziet hij dus zichzelf en zo kan hij zien waar zijn hand zich in het beeld bevindt. De camera in de studio ziet alleen de weerman voor de wand.

Wat de kijker ziet is de weerman en een opname die door de computer in de plaats gezet wordt van de gekleurde wand. Alle groene of blauwe kleuren worden elektronisch weg gefilterd en vervangen door een ander beeld. Wanneer hij een ander beeld wil tonen drukt de weerman op een knopje dat hij in zijn hand houdt of hij drukt op een link in het scherm. Meteen komt er een nieuwe achtergrond in beeld. Dit systeem heet Chromakey. Deze techniek wordt gebruikt om op kunstmatige wijze een achtergrond naar keuze te tonen zonder dat de persoon in beeld een stap hoeft te zetten.

Door deze technische truc kunnen we allerlei achtergronden tonen en de weerman blijft gewoon in de studio. In plaats van de weerman kan ieder ander beeld als voorgrond worden gebruikt. Wanneer we iemand in een auto zien rijden en het lijkt of de auto supersnel door een straat rijdt is dit niet echt. De auto staat stil en een camera op de motorkap filmt de acteur aan het stuur. De opname van de straat wordt kunstmatig toegevoegd als achtergrond.

Het is belangrijk dat de acteur of wat dan ook in de voorgrond niet dezelfde kleuren heeft als het groene of blauwe scherm. Die kleuren zouden dan ook worden vervangen door het achtergrondbeeld, en het zou een vreemd gezicht zijn wanneer draaiende molens te zien zijn in de blauwe ogen van de weerman. In films wordt veel gebruik gemaakt van deze techniek. De op zijn bezem vliegende Harry Potter is het resultaat van de toepassing van Chromakey. Buck Rogers in zijn ruimteschip ook. Films kunnen (bijna) niet meer zonder.