Henk Mochel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
}} | }} | ||
Henk Mochel, ofwel ‘Mister Rondom Tien’ | Henk Mochel, ofwel ‘Mister Rondom Tien’, heeft ruim honderd afleveringen gemaakt van het programma dat hem grote bekendheid geeft. Al vanaf het begin dat hij voor de televisie werkt vindt hij het vreselijk om zichzelf terug te zien. Hoewel hij het belangrijk vindt om goed over te komen op televisie hecht Mochel toch de meeste waarde aan dat zijn programma’s goed worden bevonden. | ||
Mochel komt uit een degelijk gereformeerd nest waarin altijd werd gediscussieerd en diep nagedacht over allerlei levenskwesties. Dit wordt gereflecteerd in de programma’s waaraan hij zijn medewerking verleent; het zijn voornamelijk documentaires of praatprogramma’s waarin hij spraakmakende onderwerpen behandelt als euthanasie, travestie, incest, prostitutie, pedofilie en zelfmoord. Onderwerpen waar binnen de NCRV soms met gefronste wenkbrauwen naar wordt gekeken. De reclame slogan van de NCRV is Mochel echter op zijn lijf geschreven; Henk laat mensen in hun waarde. | Mochel komt uit een degelijk gereformeerd nest waarin altijd werd gediscussieerd en diep nagedacht over allerlei levenskwesties. Dit wordt gereflecteerd in de programma’s waaraan hij zijn medewerking verleent; het zijn voornamelijk documentaires of praatprogramma’s waarin hij spraakmakende onderwerpen behandelt als euthanasie, travestie, incest, prostitutie, pedofilie en zelfmoord. Onderwerpen waar binnen de [[NCRV]] soms met gefronste wenkbrauwen naar wordt gekeken. De reclame slogan van de NCRV is Mochel echter op zijn lijf geschreven; Henk laat mensen in hun waarde. | ||
Henk Mochel gaat in Utrecht naar de HBS en wordt na zijn militaire dienstplicht in 1953 journalist bij Dagblad Trouw. In 1956 maakt Mochel de overstap naar het Utrechts Nieuwsblad. Terwijl hij ’s avonds werkzaam is op de nachtredactie van het nieuwsblad, studeert hij overdag sociologie aan de universiteit. Zijn studie maakt hij echter nooit af. | Henk Mochel gaat in Utrecht naar de HBS en wordt na zijn militaire dienstplicht in 1953 journalist bij Dagblad ''Trouw''. In 1956 maakt Mochel de overstap naar het ''Utrechts Nieuwsblad''. Terwijl hij ’s avonds werkzaam is op de nachtredactie van het nieuwsblad, studeert hij overdag sociologie aan de universiteit. Zijn studie maakt hij echter nooit af. | ||
Op 1 januari 1962 begint Henk Mochel bij de NCRV. Als interviewer is hij voor het eerst te zien in een aflevering van de actualiteitenrubriek ''[[Attentie]]'' in juni 1962. hierin interviewt hij de directeur van de VVV in Harderwijk. Mochel maakt in zijn beginperiode bij de NCRV veel reizen naar Zuid-Amerika. Voor het programma ''[[Hier en Nu]]'' doet hij onder anderen verslag van de 1 mei-viering in Cuba met hierin een (zeer lange) toespraak van leider Fidel Castro. Een samenvatting van de reizen van Mochel naar Zuid-Amerika is later te zien in ''[[Hier en Nu in Latijns-Amerika]]''. | Op 1 januari 1962 begint Henk Mochel bij de NCRV. Als interviewer is hij voor het eerst te zien in een aflevering van de actualiteitenrubriek ''[[Attentie]]'' in juni 1962. hierin interviewt hij de directeur van de VVV in Harderwijk. Mochel maakt in zijn beginperiode bij de NCRV veel reizen naar Zuid-Amerika. Voor het programma ''[[Hier en Nu]]'' doet hij onder anderen verslag van de 1 mei-viering in Cuba met hierin een (zeer lange) toespraak van leider Fidel Castro. Een samenvatting van de reizen van Mochel naar Zuid-Amerika is later te zien in ''[[Hier en Nu in Latijns-Amerika]]''. | ||
Vanaf 1970 gaat Mochel ook documentaires maken. Met de documentaire ''[[De andere gevangene]]'' maakt Mochel een schokkend en geruchtmakend programma waarin hij slachtoffers en familieleden van zeer ernstige misdrijven confronteert met de daders die in de gevangenis zitten. Spraakmakend is Mochel in deze periode ook met de programma’s [[Een kind van vijf miljoen]], een programma over een meisje dat aan een zeldzame stofwisselingsziekte lijdt en alleen kan worden geholpen met een medicijn dat vijf miljoen gulden kost, ''[[Tenzij een wonder gebeurt]]'' een praatprogramma over stervensbegeleiding en ''[[Een milde dood]]'', een vijfdelig praatprogramma over euthanasie. De laatste twee programma’s leveren hem in 1972 een | Vanaf 1970 gaat Mochel ook documentaires maken. Met de documentaire ''[[De andere gevangene]]'' maakt Mochel een schokkend en geruchtmakend programma waarin hij slachtoffers en familieleden van zeer ernstige misdrijven confronteert met de daders die in de gevangenis zitten. Spraakmakend is Mochel in deze periode ook met de programma’s ''[[Een kind van vijf miljoen]]'', een programma over een meisje dat aan een zeldzame stofwisselingsziekte lijdt en alleen kan worden geholpen met een medicijn dat vijf miljoen gulden kost, ''[[Tenzij een wonder gebeurt]]'' een praatprogramma over stervensbegeleiding en ''[[Een milde dood]]'', een vijfdelig praatprogramma over euthanasie. De laatste twee programma’s leveren hem in 1972 een [[Zilveren Nipkowschijf]] op. | ||
In 1982 start Henk Mochel met ''[[Rondom Tien]]''. In de eerste aflevering is er aandacht voor de vraag of geestelijk gehandicapten wel of geen seksuele relatie mogen hebben en of zij ouders mogen worden. De laatste ''[[Rondom Tien]]'' die Henk presenteert is in mei 1992 en gaat over angsten. Hierna verschijnt Mochel sporadisch op de televisie. Ter gelegenheid van het zeventig jarige bestaan van de NCRV is Mochel weer even in beeld. Samen met [[Karin Groot]] blikt hij in het programma ''[[O, ja! De NCRV in Beeld]]'' terug op zijn loopbaan bij de omroep. | In 1982 start Henk Mochel met ''[[Rondom Tien]]''. In de eerste aflevering is er aandacht voor de vraag of geestelijk gehandicapten wel of geen seksuele relatie mogen hebben en of zij ouders mogen worden. De laatste ''[[Rondom Tien]]'' die Henk presenteert is in mei 1992 en gaat over angsten. Hierna verschijnt Mochel sporadisch op de televisie. Ter gelegenheid van het zeventig jarige bestaan van de NCRV is Mochel weer even in beeld. Samen met [[Karin Groot]] blikt hij in het programma ''[[O, ja! De NCRV in Beeld]]'' terug op zijn loopbaan bij de omroep. | ||
| Regel 38: | Regel 38: | ||
====Prijzen en onderscheidingen==== | ====Prijzen en onderscheidingen==== | ||
Zilveren Nipkowschijf voor ''Een milde dood'' en ''Tenzij een wonder gebeurd'' (1972). | [[Zilveren Nipkowschijf]] voor ''Een milde dood'' en ''Tenzij een wonder gebeurd'' (1972). | ||
Prix Futura voor ''Een kind van vijf miljoen'' (1979). | Prix Futura voor ''Een kind van vijf miljoen'' (1979). | ||
Versie van 28 feb 2011 15:02
| Naam | Hendricus Elbertus Mochel |
| Geboren | Deventer, 14 november 1932 |
| Functies | journalist, programmamaker, presentator, documentairemaker |
| Bekend van | Rondom tien, Een milde dood |
| Periode actief | 1962-2004 |
| Trivia | Getrouwd met Elleke van Doorn |
| Media |  |
Henk Mochel in de media Oeuvre Henk Mochel | |
Henk Mochel, ofwel ‘Mister Rondom Tien’, heeft ruim honderd afleveringen gemaakt van het programma dat hem grote bekendheid geeft. Al vanaf het begin dat hij voor de televisie werkt vindt hij het vreselijk om zichzelf terug te zien. Hoewel hij het belangrijk vindt om goed over te komen op televisie hecht Mochel toch de meeste waarde aan dat zijn programma’s goed worden bevonden.
Mochel komt uit een degelijk gereformeerd nest waarin altijd werd gediscussieerd en diep nagedacht over allerlei levenskwesties. Dit wordt gereflecteerd in de programma’s waaraan hij zijn medewerking verleent; het zijn voornamelijk documentaires of praatprogramma’s waarin hij spraakmakende onderwerpen behandelt als euthanasie, travestie, incest, prostitutie, pedofilie en zelfmoord. Onderwerpen waar binnen de NCRV soms met gefronste wenkbrauwen naar wordt gekeken. De reclame slogan van de NCRV is Mochel echter op zijn lijf geschreven; Henk laat mensen in hun waarde.
Henk Mochel gaat in Utrecht naar de HBS en wordt na zijn militaire dienstplicht in 1953 journalist bij Dagblad Trouw. In 1956 maakt Mochel de overstap naar het Utrechts Nieuwsblad. Terwijl hij ’s avonds werkzaam is op de nachtredactie van het nieuwsblad, studeert hij overdag sociologie aan de universiteit. Zijn studie maakt hij echter nooit af.
Op 1 januari 1962 begint Henk Mochel bij de NCRV. Als interviewer is hij voor het eerst te zien in een aflevering van de actualiteitenrubriek Attentie in juni 1962. hierin interviewt hij de directeur van de VVV in Harderwijk. Mochel maakt in zijn beginperiode bij de NCRV veel reizen naar Zuid-Amerika. Voor het programma Hier en Nu doet hij onder anderen verslag van de 1 mei-viering in Cuba met hierin een (zeer lange) toespraak van leider Fidel Castro. Een samenvatting van de reizen van Mochel naar Zuid-Amerika is later te zien in Hier en Nu in Latijns-Amerika.
Vanaf 1970 gaat Mochel ook documentaires maken. Met de documentaire De andere gevangene maakt Mochel een schokkend en geruchtmakend programma waarin hij slachtoffers en familieleden van zeer ernstige misdrijven confronteert met de daders die in de gevangenis zitten. Spraakmakend is Mochel in deze periode ook met de programma’s Een kind van vijf miljoen, een programma over een meisje dat aan een zeldzame stofwisselingsziekte lijdt en alleen kan worden geholpen met een medicijn dat vijf miljoen gulden kost, Tenzij een wonder gebeurt een praatprogramma over stervensbegeleiding en Een milde dood, een vijfdelig praatprogramma over euthanasie. De laatste twee programma’s leveren hem in 1972 een Zilveren Nipkowschijf op.
In 1982 start Henk Mochel met Rondom Tien. In de eerste aflevering is er aandacht voor de vraag of geestelijk gehandicapten wel of geen seksuele relatie mogen hebben en of zij ouders mogen worden. De laatste Rondom Tien die Henk presenteert is in mei 1992 en gaat over angsten. Hierna verschijnt Mochel sporadisch op de televisie. Ter gelegenheid van het zeventig jarige bestaan van de NCRV is Mochel weer even in beeld. Samen met Karin Groot blikt hij in het programma O, ja! De NCRV in Beeld terug op zijn loopbaan bij de omroep.
Henk begint na zijn pensionering een eigen bedrijf: Gerumodo BV. Hij geeft mediatraining, presenteert congressen en maakt films voor verschillende gezondheidsorganisaties. In 2004 stopt hij definitief met werken.
Prijzen en onderscheidingen
Zilveren Nipkowschijf voor Een milde dood en Tenzij een wonder gebeurd (1972).
Prix Futura voor Een kind van vijf miljoen (1979).
Verkeerslicht in Goud voor programma Wie was schuldig? (1983).
Ridder in de Orde van Oranje Nassau (1992).
1e Prijs op 6e videofestival Argentinië voor Epilepsie in Focus (2000).
1e Prijs op het Wereldmediafestival in Hamburg voor Heroïne op recept (2002).
Publicaties
Jubileumboek 100-jarig bestaan Leger des Heils (1987).
Tenzij een wonder gebeurd (1971).
Een milde dood (1972).
Diverse uitgaven over onderwerpen in Rondom Tien.
