Coen Serré

Coen Serré Foto: VARA

Naam	Floris Coenraad Serré
Geboren	Laboehan-Bilik, Indonesië, 21 februari 1923
Functies	omroeper, presentator, producent
Bekend van	Filmland, Regenboog, Beurzen open, dijken dicht, Showboat
Periode actief	1946-1986
Werkt samen met	Gabri de Wagt, Jan Corduwener, Paul Godwin, Karel Prior
Trivia	Zijn zoon Raymond (ook werkzaam bij de radio) trad in Love Letters op als ambtenaar van de burgelijke stand
Coen Serré in de media Oeuvre Coen Serré

De vader van Coen Serré is een handelsman, zijn moeder, een Thaise, overlijdt twee jaar na de geboorte. Coen Serré vertrekt op 3-jarige leeftijd naar Nederland en wordt bij zijn grootouders in Amersfoort opgevoed. Hier maakt hij kennis met radio. Hij luistert naar de voetbalverslagen en De bonte dinsdagavondtrein. Hij doorloopt de MULO en als vervolgopleiding de HBS aan het Baarns Lyceum. Twee jaar volgt hij het onderwijs aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding te Amsterdam, Hij is werkzaam als badmeester. De oorlogsomstandigheden dwingen hem om onder te duiken.

Na de bevrijding is Serré tolk voor de Amersfoortse town major. Hij werkt incidenteel mee aan radio jeugdprogramma’s, waaronder Het stond in de krant van Gabri de Wagt, met wie hij later veel zal samenwerken.

Serré besteedt een deel van zijn vrije tijd in omroepverband. Hij is werkend lid van de OSO Tennisvereniging (twintig jaar voorzitter). Ook is hij lid van het OSO Hoofdbestuur, waarvan hij 10 jaar voorzitter is geweest.

Vanaf 1946 werkt Serré incidenteel mee aan jeugduitzendingen van de VARA. Hij solliciteert onder meer bij Radio Nederland (in oprichting) en de VARA, waarvoor hij stemtesten doet. Serré wordt uit een groep van 600 man verkozen en komt per 1 augustus 1946 als junior-omroeper in dienst. Als socialist voelt hij zich uitstekend thuis bij de VARA-radio. Serré wordt tekstlezer in jeugdprogramma’s en in Filmland, dat hij ook samenstelt. Voor de zieken werkt hij aan het programma Regenboog. Daarnaast presenteert hij een in Londen opgenomen muziekprogramma met diverse ensembles. Een bijzondere samenwerking ontstaat tussen Serré en Jan Corduwener en zijn ensemble. Corduwener wil met geen andere omroeper dan Serré werken. Een vergelijkbare band ontwikkelt Serré met de ensemble-leider Paul Godwin.

Het oudst bewaard gebleven programma is Om en nabij de twintig (1947), een zogeheten klankbeeld over een verpleegster.

Begin jaren ’50 wordt Serré chef-omroeper. Zijn stem valt in vele programma’s te beluisteren. Voorbeelden zijn Beurzen open, dijken dicht naar aanleiding van de watersnoodramp, Radioprijsvraag voor het KWF (voor de NRU) en het vele seizoenen voortdurende amusementsprogramma Plein 8 uur 13. Voorts programma’s in van collega Gabri de Wagt, zoals Signalementen van het ik, Zonder blinddoek en Poezië anno nu.

Enkele van deze programma’s overspannen decennia, zoals het programma Showboat, een amusementsprogramma van Karel Prior. Serré is ook betrokken bij de productie. Het blijft vaker niet bij presenteren alleen. Programma’s die Serré voor de VARA maakt, zijn ondermeer In de kantine (een muziekprogramma tijdens de lunch), NAR (Nederlandse Artiesten Revue), Je kunt wel dansen al is het niet met de bruid (dansorkesten en ensembles).

Ook zijn er programma’s met de komiek Tom Manders, organist Cor Steyn en bandleider Malando. Serré neemt ook de begeleiding op zich van een cursus van Openbaar Kunstbezit, die door middel van lezingen op de radio gegeven wordt. De cursus is een onverwacht succes.

Als programmamaker is Serré van alle markten thuis, zo is hij een tijd lang tennisverslaggever bij de NOS. Bij dezelfde omroep doet hij de productie, eindredactie en regie van een programma BW voor buitenlandse werknemers. Uit sociale bewogenheid is Serré blij voor dit programma ‘uitgeleend’ te worden. Serré: “We moeten onze welvaart delen. Ik probeer daar met dit programma een steentje aan bij te dragen.” Wel heeft Serré moeite met het feit, dat er programma-onderdelen bij gebrek aan vertaling ongecontroleerd uitgezonden worden. Dit etnische programma wordt in zijn ogen te vaak voor propagandistische doeleinden gebruikt.

In het tweede deel van zijn carrière legt Serré zich vooral toe op het presenteren van orkesten. Programma’s zijn onder meer Brassband magazin (“Wij staan op de bres voor brass”). Voorts de cabaretprogramma’s van Jelle de Vries en de promenade-concerten, die beurtelings in Hilversum, Brussel en Antwerpen worden georganiseerd.

Serré gaat in 1986 met de VUT en neemt officieel afscheid met een groot concert, dat door de VARA radio en de BRT wordt uitgezonden. Ook wordt een programma speciaal aan Serrés carrière gewijd: Hans Zoet presenteert op 1 februari 1986 deze Hallo Hilversum.

Zijn laatste optreden als presentator vindt 24 mei ’86 plaats, tijdens een groot blazersfestival in de Utrechtse Jaarbeurs.