Dana Nechushtan: verschil tussen versies

Uit B&G Wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| periode_actief  = 1994-heden
| periode_actief  = 1994-heden
| werkt_samen_met = [[Robert Alberdingk Thijm]]
| werkt_samen_met = [[Robert Alberdingk Thijm]]
| trivia =  
| trivia = getrouwd met scenarioschrijver [[Franky Ribbens]]
| onderschrift =
| onderschrift =
| externe_info =  
| externe_info =  
Regel 17: Regel 17:
}}
}}


Dana Nechustan woont met haar Nederlands-Duitse moeder en Israelische vader tot haar veertiende in Israel. Ze komt uit een familie met artistieke traditie, haar betovergrootvader illustreert op verzoek van Goethe de Faust.  
Dana Nechushtan woont met haar Nederlands-Duitse moeder en Israelische vader tot haar veertiende in Israel. Ze komt uit een familie met artistieke traditie, haar betovergrootvader illustreert op verzoek van Goethe ''de Faust''.  
Eenmaal in Nederland woont ze met haar moeder en zus in Bennekom, maar gaat op haar zestiende naar een pleeggezin in Amsterdam. Voor haar eindexamen aan de Vrije school maakt ze een film van 45 minuten, die ze vervolgens ook gebruikt voor haar toelating aan de filmacademie. Ondanks haar jonge leeftijd wordt Nechustan aangenomen.
Eenmaal in Nederland woont ze met haar moeder en zus in Bennekom, maar gaat op haar zestiende naar een pleeggezin in Amsterdam. Voor haar eindexamen aan de Vrije school maakt ze een film van 45 minuten, die ze vervolgens ook gebruikt voor haar toelating aan de filmacademie. Ondanks haar jonge leeftijd wordt Nechustan aangenomen.



Versie van 24 jul 2009 13:35

NaamDana Nechustan
GeborenAfula, Israel, 26 december 1970
Functiesregisseur
Bekend vanDunya & Desie, Total Loss, Nachtrit
Periode actief1994-heden
Werkt samen metRobert Alberdingk Thijm
Triviagetrouwd met scenarioschrijver Franky Ribbens

Dana Nechustan in de media
Oeuvre van Dana Nechustan

Dana Nechushtan woont met haar Nederlands-Duitse moeder en Israelische vader tot haar veertiende in Israel. Ze komt uit een familie met artistieke traditie, haar betovergrootvader illustreert op verzoek van Goethe de Faust. Eenmaal in Nederland woont ze met haar moeder en zus in Bennekom, maar gaat op haar zestiende naar een pleeggezin in Amsterdam. Voor haar eindexamen aan de Vrije school maakt ze een film van 45 minuten, die ze vervolgens ook gebruikt voor haar toelating aan de filmacademie. Ondanks haar jonge leeftijd wordt Nechustan aangenomen.

Met haar eindexamenfilm aan de academie, Djinn wordt ze genomineerd voor de Oscar voor beste studentenfilm. Ze krijgt veel aanbiedingen om te komen werken en kiest voor het bedrijf van Joop van den Ende waar ze onder leiding van Frans Rasker de serie 20 plus kan maken voor Veronica. Door de grote vrijheid die ze in de productie krijgt, beschouwt Nechustan het als een goede leerschool.

In 1998 maakt ze in de serie Novellen een film over een Marokkaans en een Nederlands meisje, Dag, nacht duister. Door het abrupte einde van de film verwacht iedereen een vervolg, ook in het buitenland is er aandacht voor en de film wordt bekroond. Hieruit ontstaat het idee voor de serie Dunya & Desie waarvan Nechustan in samenwerking met Robert Alberdingk Thijm drie series en een speelfilm heeft gemaakt..

In 2000 maakt Nechustan haar debuut als speelfilmregisseur met Total Loss. De film wordt in Nederland door kritiek en publiek slecht ontvangen. Maar in het buitenland is er meer success en wordt acteur Yorick van Wageningen een ster in Hollywood, mede op basis van zijn rol in Total Loss. Ondanks de tegenvaller van reacties op haar debuut, vindt ze opnieuw inspiratie en nationaal en internationaal succes als filmmaker met Dunya & Desie en de films Offers en Nachtrit.

Nechustan wil films maken ‘over de wereld en de tijd waarin we leven. Films die de kijker aanzetten tot nadenken.’ In Djinn uit 1994 doet ze dat echter sterk politiek gericht, tegenwoordig iets minder direct, politiek teruggebracht tot menselijke properties en zonder openlijk statement, maar daarmee niet minder confronterend voor de bezoeker.

Bron: Hans Hees en Lex Veerkamp, Een volstrekt onverklaarbaar wonder, Louis Hartlooper Stichting (2004).