Begrijpt u nu waarom ik huil?: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina: {{ Infobox Productie | periode = 1969 | archief_link = | makers = Makers | achtergrond_info =Achtergrondinformatie | genre = [[:category:docume...) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (5 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ Infobox Productie | {{ Infobox Productie | ||
| periode = 1969 | | periode = 1969 | ||
| archief_link = | | archief_link = niet beschikbaar | ||
| makers = [[#Makers|Makers]] | | makers = [[#Makers|Makers]] | ||
| achtergrond_info =[[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | | achtergrond_info =[[#Achtergrondinformatie|Achtergrondinformatie]] | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
Het werk van de Leidse hoogleraar Bastiaans voor traumaverwerking van oorlogsslachtoffers trekt de aandacht van filmmaker Louis van Gasteren. Hij besluit een film maken over de psychotherapeutische behandeling met lsd van een oud-concentratiekampgevangene in de kliniek van Bastiaans. | Het werk van de Leidse hoogleraar Bastiaans voor traumaverwerking van oorlogsslachtoffers trekt de aandacht van filmmaker Louis van Gasteren. Hij besluit een film maken over de psychotherapeutische behandeling met lsd van een oud-concentratiekampgevangene in de kliniek van Bastiaans. | ||
Patiënt Joop | Patiënt Joop wordt in september 1941 opgepakt en begint een lange helletocht langs verschillende kampen, totdat hij door de Russen wordt bevrijd. Als hij weer bij zijn vrouw terugkeert, is hij een totaal andere man geworden. Joop heeft last van nachtmerries en hij is niet in staat tot gewoon menselijk contact. Met twee camera’s legt Van Gasteren ongeveer zes en een half uur vast van de eerste behandeling die Joop bij Bastiaans ondergaat (later volgen nog vier andere). Bijzondere aandacht is er voor details: de handen van Joop, het zweet op zijn voorhoofd, een traan die langzaam over zijn wang loopt. Van Gasteren brengt de opnamen terug tot ruim een uur. | ||
In 2003 maakt van Gasteren opnieuw een film over patiënt Joop in de film [[De prijs van overleven]] | In 2003 maakt van Gasteren opnieuw een film over patiënt Joop in de film ''[[De prijs van overleven]]''. | ||
===Makers=== | ===Makers=== | ||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
Camera [[Jan de Bont]], [[Peter Bos]], [[Jos van Schoor]] | Camera [[Jan de Bont]], [[Peter Bos]], [[Jos van Schoor]] | ||
Geluid | Geluid [[Don Heerkens]], [[Barry van der Sluis]], [[Wim Wolfs]] | ||
Montage | Montage [[Bato Bachman]], [[Huib Duyster]], [[Rolf Orthel]] | ||
Productie | Productie [[Louis van Gasteren]], [[Joke Meerman]] | ||
Productiemaatschappij [[Spectrum Film]] | Productiemaatschappij [[Spectrum Film]] | ||
===Achtergrondinformatie=== | ===Achtergrondinformatie=== | ||
In de jaren zestig is sprake van een hernieuwde belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog. [[Loe de | In de jaren zestig is sprake van een hernieuwde belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog. [[Loe de Jong]]'s televisieserie ''[[De bezetting]]'' (1960-65) kan op hoge waardering rekenen van een groot kijkerspubliek. Vervolgens maakt Jacques Pressers boek ''Ondergang'' (1965) over de vervolging van de Nederlandse Joden enorme indruk. In de tweede helft van het decennium is er voor het eerst ook aandacht en begrip voor de trauma’s waardoor sommige oorlogsslachtoffers gekweld worden. In de wederopbouwjaren waren deze ervaringen door betrokkenen en omstanders zo diep mogelijk weggestopt. De Leidse hoogleraar psychiatrie Jan Bastiaans maakt de behandeling van het zogeheten KZ-syndroom tot zijn specialisme. Hij heeft een behandelmethode ontwikkeld waarbij de patiënt een beperkte hoeveelheid lsd krijgt toegediend. | ||
Ook van Gasteren heeft met verschillende geestesverruimende middelen geëxperimenteerd, waaronder lsd (dat sinds 1966 wettelijk als verboden middel geldt). hij heeft ook een fascinatie voor de oorlog en wat deze bij mensen teweeg heeft gebracht. Met financiële bijdragen van het Ministerie van CRM, de Nationale Federatie voor Geestelijke Volksgezondheid en de Stichting 1940-1945 kan hij een film over de werkwijze van Professor Bastiaans maken. | Ook van Gasteren heeft met verschillende geestesverruimende middelen geëxperimenteerd, waaronder lsd (dat sinds 1966 wettelijk als verboden middel geldt). hij heeft ook een fascinatie voor de oorlog en wat deze bij mensen teweeg heeft gebracht. Met financiële bijdragen van het Ministerie van CRM, de Nationale Federatie voor Geestelijke Volksgezondheid en de Stichting 1940-1945 kan hij een film over de werkwijze van Professor Bastiaans maken. | ||
''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' beleeft in mei 1969 zijn première in aanwezigheid van koningin Juliana. De kranten besteden er uitgebreid aandacht aan, maar zijn het er niet over eens of ''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' alleen door wetenschappers en studenten gezien dient te worden of juist ook door het grote publiek, bijvoorbeeld op televisie. Als begin 1972 grote commotie ontstaat over de eventuele vrijlating van de ‘Drie van Breda’, Duitse oorlogsmisdadigers die nog steeds | ''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' beleeft in mei 1969 zijn première in aanwezigheid van koningin Juliana. De kranten besteden er uitgebreid aandacht aan, maar zijn het er niet over eens of ''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' alleen door wetenschappers en studenten gezien dient te worden of juist ook door het grote publiek, bijvoorbeeld op televisie. Als begin 1972 grote commotie ontstaat over de eventuele vrijlating van de ‘Drie van Breda’, Duitse oorlogsmisdadigers die nog steeds vastzitten, concentreert het debat zich al snel op de consequenties van hun vrijlating voor de geestesgesteldheid van de oorlogsslachtoffers. | ||
Op 26 februari 1972 wordt ''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' alsnog op televisie uitgezonden. De film maakt grote indruk, ook op de leden van de Tweede Kamer, van wie vervolgens een meerderheid tegen de vrijlating van de ‘Drie’ stemt. | Op 26 februari 1972 wordt ''Begrijpt u nu waarom ik huil?'' alsnog op televisie uitgezonden. De film maakt grote indruk, ook op de leden van de Tweede Kamer, van wie vervolgens een meerderheid tegen de vrijlating van de ‘Drie’ stemt. | ||
[[category: productielijst B]] | |||
[[category:documentaire]] | |||
[[category:1960-1969]] | |||
Huidige versie van 29 okt 2010 om 15:16
| Periode | 1969 |
| Beschikbaar in archief | niet beschikbaar |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 1960-1969 |
| Lengte | 64 minuten |
| Medium | bioscoop en televisie, 16mm, zwart wit |
Beschrijving
Het werk van de Leidse hoogleraar Bastiaans voor traumaverwerking van oorlogsslachtoffers trekt de aandacht van filmmaker Louis van Gasteren. Hij besluit een film maken over de psychotherapeutische behandeling met lsd van een oud-concentratiekampgevangene in de kliniek van Bastiaans.
Patiënt Joop wordt in september 1941 opgepakt en begint een lange helletocht langs verschillende kampen, totdat hij door de Russen wordt bevrijd. Als hij weer bij zijn vrouw terugkeert, is hij een totaal andere man geworden. Joop heeft last van nachtmerries en hij is niet in staat tot gewoon menselijk contact. Met twee camera’s legt Van Gasteren ongeveer zes en een half uur vast van de eerste behandeling die Joop bij Bastiaans ondergaat (later volgen nog vier andere). Bijzondere aandacht is er voor details: de handen van Joop, het zweet op zijn voorhoofd, een traan die langzaam over zijn wang loopt. Van Gasteren brengt de opnamen terug tot ruim een uur.
In 2003 maakt van Gasteren opnieuw een film over patiënt Joop in de film De prijs van overleven.
Makers
Regie Louis van Gasteren
Camera Jan de Bont, Peter Bos, Jos van Schoor
Geluid Don Heerkens, Barry van der Sluis, Wim Wolfs
Montage Bato Bachman, Huib Duyster, Rolf Orthel
Productie Louis van Gasteren, Joke Meerman
Productiemaatschappij Spectrum Film
Achtergrondinformatie
In de jaren zestig is sprake van een hernieuwde belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog. Loe de Jong's televisieserie De bezetting (1960-65) kan op hoge waardering rekenen van een groot kijkerspubliek. Vervolgens maakt Jacques Pressers boek Ondergang (1965) over de vervolging van de Nederlandse Joden enorme indruk. In de tweede helft van het decennium is er voor het eerst ook aandacht en begrip voor de trauma’s waardoor sommige oorlogsslachtoffers gekweld worden. In de wederopbouwjaren waren deze ervaringen door betrokkenen en omstanders zo diep mogelijk weggestopt. De Leidse hoogleraar psychiatrie Jan Bastiaans maakt de behandeling van het zogeheten KZ-syndroom tot zijn specialisme. Hij heeft een behandelmethode ontwikkeld waarbij de patiënt een beperkte hoeveelheid lsd krijgt toegediend.
Ook van Gasteren heeft met verschillende geestesverruimende middelen geëxperimenteerd, waaronder lsd (dat sinds 1966 wettelijk als verboden middel geldt). hij heeft ook een fascinatie voor de oorlog en wat deze bij mensen teweeg heeft gebracht. Met financiële bijdragen van het Ministerie van CRM, de Nationale Federatie voor Geestelijke Volksgezondheid en de Stichting 1940-1945 kan hij een film over de werkwijze van Professor Bastiaans maken.
Begrijpt u nu waarom ik huil? beleeft in mei 1969 zijn première in aanwezigheid van koningin Juliana. De kranten besteden er uitgebreid aandacht aan, maar zijn het er niet over eens of Begrijpt u nu waarom ik huil? alleen door wetenschappers en studenten gezien dient te worden of juist ook door het grote publiek, bijvoorbeeld op televisie. Als begin 1972 grote commotie ontstaat over de eventuele vrijlating van de ‘Drie van Breda’, Duitse oorlogsmisdadigers die nog steeds vastzitten, concentreert het debat zich al snel op de consequenties van hun vrijlating voor de geestesgesteldheid van de oorlogsslachtoffers.
Op 26 februari 1972 wordt Begrijpt u nu waarom ik huil? alsnog op televisie uitgezonden. De film maakt grote indruk, ook op de leden van de Tweede Kamer, van wie vervolgens een meerderheid tegen de vrijlating van de ‘Drie’ stemt.
