Zenderjacht

zenderjacht

In het midden van de twintigste eeuw hebben veel grote (hoofd)steden een eigen radiostation. Niet als de huidige lokale omroepen maar een middengolfzender die een groot gebied bestrijkt. Er zijn mensen die er een sport van maken zoveel mogelijk verschillende stations op te zoeken. Aan de radio gekluisterd proberen ze zoveel mogelijk gegevens te verzamelen om een gedegen luisterverslag te maken dat ze naar het betreffende station sturen in de hoop een bevestiging van ontvangst te mogen ontvangen. Vaak wordt tot diep in de nacht geluisterd. Behalve op de middengolf gebeurt dit ook op de korte golf, waar nog verder gelegen stations gehoord worden. Het is een echte luistersport. Zie ook kortegolf luisterrapport en bandspreiding. De namen van de middengolfzenders staan op een meestal langwerpige glasplaat waarachter de aanwijzer door de afstemknop heen en weer wordt geschoven. Met een geschikte antenne, meestal een lange draad boven de tuin of tussen schoorstenen, kan de buitenlandse zender dan uit de lucht worden opgevangen. De ontvangst is afhankelijk van de propagatie. Vooral in de avond en nacht is het mogelijk veel stations te beluisteren. Wanneer het station de uitzending start wordt dit voorafgegaan door een melodietje dat de herkenningstune is. Kijkend op de schaal van zo’n oude buizenradio kom je namen tegen als Eiffeltoren, Radio Lyon, Beromünster, Beograd, Toulouse, Praag, Turijn en nog veel meer. Helaas is het internet voor deze luistervinken een spelbreker. Veel stations op de midden- en kortegolf zijn overgestapt naar internetradio zodat het stil is geworden in de ether.