In afwachting van: verschil tussen versies
(→Makers) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
}} | }} | ||
<br clear="all" /> | |||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
| Regel 40: | Regel 40: | ||
===Achtergrond=== | ===Achtergrond=== | ||
Naar aanleiding van de herhaling van de drieluik in 2006 wordt een interview met Vluchtelingenwerk hoogleraar vreemdelingenrecht Anton van Kalmthout, die een onderzoeksrapport heeft uitgebracht over het uitzettingsbeleid van het kabinet gebruikt als inleiding. Uit het rapport blijkt dat de in de documentaires geschetste situatie sindsdien alleen maar verslechterd is. Het kabinet heeft een einde gemaakt aan een groot deel van de begeleiding van de vluchtelingen, zoals een opleidingsprogramma en de inzet van de terugkeerfunctionaris, deze hadden de taak de overgang naar terugkeer te vergemakkelijken. Volgens Van Kalmthout heeft dit beleid daarnaast zelfs een tegenovergesteld effect: "De gemiddelde verblijfsduur dat mensen vastzitten is alleen maar toegenomen en het percentage mensen dat werkelijk wordt uitgezet vormt een dalende lijn." | |||
[[Category: productielijst I]] | |||
[[category: | [[category:Documentaire|In afwachting van]] | ||
[[category:2000-2009|In afwachting van]] | |||
[[category:2000-2009 | |||
<br> <br> | <br> <br> | ||
Huidige versie van 19 nov 2008 om 12:17
| Periode | 2003 |
| Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
| Genre | Documentaire |
| Decennia | 2000-2009 |
| Lengte | 58' |
| Medium | televisie |
| Externe info | Dokwerk |
Beschrijving
Deze documentaire-drieluik van de serie Dokwerk van de VPRO brengt het lot van uitgeprocedeerde asielzoekers in Nederland in beeld. Jaarlijks worden er zo’n tien- tot twaalfduizend vreemdelingen opgepakt, die vervolgens in bewaring worden gesteld. In afwachting van het verdere verloop van hun zaak, verblijven ze in de Penitentiaire Inrichting Tilburg. De procedures verlopen vaak erg moeizaam, doordat bijvoorbeeld de identiteit van de persoon in kwestie niet kan worden vastgesteld, of het mogelijke land van herkomst ze niet wil toelaten. Het is in Nederland niet toegestaan om illegalen meer dan een jaar in gevangenschap te houden. Als die termijn is overschreden moeten ze worden vrijgelaten. Hen wordt dan te kennen gegeven dat ze binnen 24 uur ons land op eigen gelegenheid dienen te verlaten. Velen doen dit echter niet en keren terug in de illegaliteit.
Er zijn drie delen van elk 58 minuten: Deel 1 De procedure, Deel 2 In bewaring en Deel 3 De verwijdering.
In deel 1 worden de asielzoekers in bewaring gesteld en wordt hen door de terugkeerfunctionaris op het hart gedrukt dat het beter voor hen is om zich niet te verzetten tegen de uitzettingsprocedure. Deel 2 gaat over de asielzoekers die gefrustreerd zijn omdat ze naar hun mening onterecht in de gevangenis zitten. In deel 3 wordt ingezoomd op twee vluchtelingen, afkomstig uit Albanië en Benin, die gevolgd worden bij hun terugkeer naar hun land van herkomst. Ze zijn blij hun familie weer te zien, maar het feit dat ze zonder resultaat en zonder een cent op zak zijn teruggekeerd vanuit het rijke westen, stuit op onbegrip bij de familie, die sterk afhankelijk was van het geld dat ze stuurden. Door de werkloosheid is de situatie daar voor hen onhoudbaar.
Makers
Regie Maarten Schmidt, Thomas Doebele
Productie Nellie Kramer
Mixage Jack Bol
VPRO.
Achtergrond
Naar aanleiding van de herhaling van de drieluik in 2006 wordt een interview met Vluchtelingenwerk hoogleraar vreemdelingenrecht Anton van Kalmthout, die een onderzoeksrapport heeft uitgebracht over het uitzettingsbeleid van het kabinet gebruikt als inleiding. Uit het rapport blijkt dat de in de documentaires geschetste situatie sindsdien alleen maar verslechterd is. Het kabinet heeft een einde gemaakt aan een groot deel van de begeleiding van de vluchtelingen, zoals een opleidingsprogramma en de inzet van de terugkeerfunctionaris, deze hadden de taak de overgang naar terugkeer te vergemakkelijken. Volgens Van Kalmthout heeft dit beleid daarnaast zelfs een tegenovergesteld effect: "De gemiddelde verblijfsduur dat mensen vastzitten is alleen maar toegenomen en het percentage mensen dat werkelijk wordt uitgezet vormt een dalende lijn."
