Videodisk: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De videodisk heeft het niet gehaald. Er zijn veel pogingen gedaan deze op de markt te brengen maar de strijd om de consument is gewonnen door de videorecorder. | De videodisk heeft het niet gehaald. Er zijn veel pogingen gedaan deze op de markt te brengen maar de strijd om de consument is gewonnen door de videorecorder met een [[magneetband]]. | ||
Een videodisk is een plaat vinyl die met een snelheid van 1500 toeren per minuut ronddraait. De slappe schijf die heel buigzaam is, wordt door de rotatiesnelheid stijver zodat er een naald op kan worden gezet. In 1970 begint Telefunken met de ontwikkeling van de disk. Het op de plaat gemaakt spoor wordt afgetast met een diamantnaald. Deze naald zit aan een piëzo-elektrisch kristal dat elektrische signalen afgeeft die worden veroorzaakt door de bewegingen van de naald. Deze signalen worden dan verwerkt tot beeld. In 1975 wordt dit systeem op de markt gebracht. | Een videodisk is een plaat vinyl die met een snelheid van 1500 toeren per minuut ronddraait. De slappe schijf die heel buigzaam is, wordt door de rotatiesnelheid stijver zodat er een naald op kan worden gezet. In 1970 begint Telefunken met de ontwikkeling van de disk. Het op de plaat gemaakt spoor wordt afgetast met een diamantnaald. Deze naald zit aan een piëzo-elektrisch kristal dat elektrische signalen afgeeft die worden veroorzaakt door de bewegingen van de naald. Deze signalen worden dan verwerkt tot beeld. In 1975 wordt dit systeem op de markt gebracht. | ||
Huidige versie van 13 jan 2014 om 10:39
De videodisk heeft het niet gehaald. Er zijn veel pogingen gedaan deze op de markt te brengen maar de strijd om de consument is gewonnen door de videorecorder met een magneetband.
Een videodisk is een plaat vinyl die met een snelheid van 1500 toeren per minuut ronddraait. De slappe schijf die heel buigzaam is, wordt door de rotatiesnelheid stijver zodat er een naald op kan worden gezet. In 1970 begint Telefunken met de ontwikkeling van de disk. Het op de plaat gemaakt spoor wordt afgetast met een diamantnaald. Deze naald zit aan een piëzo-elektrisch kristal dat elektrische signalen afgeeft die worden veroorzaakt door de bewegingen van de naald. Deze signalen worden dan verwerkt tot beeld. In 1975 wordt dit systeem op de markt gebracht.
Ook elders op de wereld zijn onderzoekers bezig de videodisk te ontwikkelen. Men gaat gebruik maken van lasertechniek om een disk te lezen. Deze techniek ontwikkelt zich steeds verder en het resultaat is alom tegenwoordig: de huidige muziek cd’s en DVD’s. Een andere techniek om videobeelden op te slaan is de Holo Tape.
