Cornelis Vreeswijk leeft!: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 13: | Regel 13: | ||
===Beschrijving=== | ===Beschrijving=== | ||
In | In Cornelis Vreeswijk Leeft! laat de documentairemaker [[Hans Polak]] zien hoezeer de zanger nog leeft in de harten van de Zweden en hoe een steeds groter wordende groep Nederlanders Cornelis Vreesijk nog steeds adoreert. | ||
===Makers=== | ===Makers=== |
Versie van 21 okt 2008 11:01
Periode | 2003-2004 |
Beschikbaar in archief | Beeld en Geluid |
Genre | Documentaire |
Decennia | 2000-2009 |
Lengte | 52'02" |
Medium | Televisie |
Beschrijving
In Cornelis Vreeswijk Leeft! laat de documentairemaker Hans Polak zien hoezeer de zanger nog leeft in de harten van de Zweden en hoe een steeds groter wordende groep Nederlanders Cornelis Vreesijk nog steeds adoreert.
Makers
Regie en Samenstelling: Hans Polak
Research: Hermien Jalvingh
Camera: Meral Uslu
Geluid: Carla van der Meijs en Jeroen Pannekoek
Montage: Floor Rodenburg
Mixage: Piet Rodenburg
Kleurcorrectie: Ronald van Dieren
Achtergrondinformatie
Al filmend voor zijn documentaire ‘Familiestrand’ in IJmuiden raakte Hans Polak geïnteresseerd in Cornelis Vreeswijk. Iemand speelde op het strand ‘De Thuishavensamba’ en dat bracht Polak op het idee om een film te maken over de beroemde IJmuidenaar. Polak: ‘Tijdens de research raakten we steeds meer onder de indruk van de verscheidenheid aan prachtige liedjes die hij heeft gemaakt. Liefdesliedjes, geestige ballades en scherpe, politiek getinte liederen.’
Cornelis Vreeswijk is geboren in IJmuiden op 8 augustus 1937. Hij vertrok op 12-jarige leeftijd met zijn ouders naar Zweden. Zijn muzikale talent werd ontdekt toen hij in zijn studententijd in contact kwam met de Zweedse folkzanger Fred Akerström. Het eerste album 'Ballades en Onbeschaamdheden’ dat Vreeswijk uitbracht in 1964 zorgde door de beladen onderwerpen en vrijpostige teksten voor veel commotie. Desondanks sloeg het album goed aan. In de jaren die volgen maakten zijn veelzijdigheid (folk, blues, rock, samba), zijn bijzondere stemgeluid, zijn sterke liedjesteksten en zijn wilde leven hem tot een Zweeds fenomeen. Cornelis Vreeswijk overleed aan de gevolgen van leverkanker op 12 november 1987. Hij maakte ruim dertig platen. In Nederland was hij voornamelijk bekend door liedjes als ‘De nozem en de non’, ‘Veronica’ en ‘Misschien wordt ’t morgen beter’.
In Zweden heeft Vreeswijk inmiddels een legendarische status. Er is een Cornelis Vreeswijk Stichting, een jaarlijks muziekfestival rond zijn muziek en een Vreeswijk cultuurprijs. In Stockholm is zelfs een park naar hem vernoemd. Een aantal jaar geleden werd, in navolging van Zweden en Denemarken, ook in Nederland een Cornelis Vreeswijk Genootschap opgericht. Het genootschap bracht in 2002 een hommage-cd uit met liedjes van Cornelis Vreeswijk die werden vertolkt door Nederlandse artiesten als Bram Vermeulen, Erik van Muiswinkel, Bob Fosko en Jack Spijkerman.
Op 7 juni 2003 werd in IJmuiden een borstbeeld van Cornelis Vreeswijk onthuld.