Tijs Tinbergen

Uit B&G Wiki

Tijs Tinbergen werkt sinds zijn opleiding aan de Nederlandse Film en Televisie Academie samen met Jan Musch. Ze studeren er cum laude af in 1975 en starten aanvankelijk als producent, onder ander voor jaargenoot Orlow Seunke, met wie ze de speelfilms De smaak van water en Pervola, sporen in de sneeuw. Tijs Tinbergen is de zoon van de bekende ornitholoog Luuk Tinbergen (1916 – 1955) en de neef van Nobelprijswinnaars Jan en Niko Tinbergen, respectievelijk econoom en etholoog.

In 1983 verschijnt hun eerste natuurfilm, Spreeuwenwerk, een film over biologen die het voedselgedrag van spreeuwen bestuderen. De documentaire gaat over de toewijding en gedrevenheid van Tijs’ broer, bioloog en ecoloog Joost Tinbergen, bij diens onderzoek naar het gedrag van spreeuwen. Tevens is de film een eerbetoon aan zijn vader, de bioloog Luuk Tinbergen, die op 39-jarige leeftijd zelfmoord pleegt. De film is een groot succes en wordt internationaal gewaardeerd. De stijl van Musch en Tinbergen is dan al herkenbaar, in al hun natuurfilms volgen ze altijd onderzoekers, het veldwerk in de biologie. Ze oogsten veel waardering voor hun werk, Gebiologeerd wordt genomineerd voor een Gouden Kalf, in 2009 ontvangen ze een Kalf voor Rotvos. Ook op buitenlandse festivals vallen hun films met grote regelmaat in de prijzen.

Naast de productie van natuurfilms werken Musch en Tinbergen veel in opdracht, bijvoorbeeld in korte speelfilms voor de serie de Wereldboot van Ontwikkelingssamenwerking, voor de Vereniging tegen Kindermishandeling, de Nederlandse Spoorwegen, de Consumentenbond, Stichting Consument en Veiligheid en een aantal Ministeries.

De wisselwerking tussen Jan Musch en Tijs Tinbergen is van belang voor het resultaat, naast dat ze beiden producent zijn is Jan Musch steeds in de rol van cameraman en editor en Tijs Tinbergen scenarist en regisseur. In 1992 weidt het Nederlands Film Festival in Utrecht een retrospectief aan het werk van Musch& Tinbergen tot dan toe.


Prijzen en onderscheidingen

Grand Prix 2011 ontvangen voor Rotvos (2011)